Το υπόμνημα του Ελληνικού Δημοσίου για την εκδίκαση της προσφυγής κατά του “τέλους επιτηδεύματος”

Δεν είμαι νομικός αλλά διαβάζοντας την θέση σας αλλά και αυτή του δημοσίου, επικεντρώνεται το ενδιαφέρον μου στα εξής:

1) Προσπαθούν να αμφισβητήσουν το έννομο συμφέρον του συλλόγου σας αλλά ουδεμία αναφορά γίνεται για τους συν-αιτούντες σας.

2) Οι δημόσιες υποδομές είναι προς όφελος όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων πολιτών και η ετοιμότητα του κράτους να τις παρέχει είναι βάρος προς όλους τους πολίτες. Εκείνες οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν αποκλειστικά ενδιαφέροντα στενών ομάδων βαρύνονται ήδη με τέλη (π.χ. τελωνεία για τις πράξεις τους, τέλη κυκλοφορίας για τους δρόμους, διόδια στους αυτοκινητόδρομους κτλ κτλ). Τα δε δικαστήρια που αναφέρονται ρητά, δεν είναι δωρεάν (μην ξεχνούμε ότι ήδη η μήνυση κοστίζει). Είναι γελοία η αναφορά στα τελευταία καθώς χρήση των δικαστηρίων μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή από κάθε πολίτη. Έτσι δεν στοιχειοθετείται ο λόγος για τον οποίον οι Ε.Ε. θα πρέπει αποκλειστικά να βαρύνονται με έξοδα για την συντήρηση κοινόχρηστων υποδομών ενώ ήδη πληρώνουν κανονικότατα τέλη που βαρύνουν τις συναλλαγές που αφορούν αυτούς. Αν το "τέλος επιτηδεύματος" αναφέρεται στην λειτουργία των κοινόχρηστων υποδομών τότε υπόχρεοι της καταβολής του είναι όλοι οι πολίτες. Αν αναφέρεται στην λειτουργία δημόσιων υπηρεσιών που εξυπηρετούν αποκλειστικά ΕΕ, να αυξηθούν ή να καθιερωθούν τέλη χρήσης αυτών των υπηρεσιών.

3) Αναφέρονται στην πίεση χρόνου για τον καθορισμό ενός "ανεκτού λογικά" ύψους του τέλους και την καθιέρωση των εξαιρέσεων με βάση την "κοινή πείρα", πλην όμως:
α)Δεν αναφέρεται ο συντάκτης ή εισηγητής του νόμου ώστε να κριθεί αν η άποψή του περί "κοινής πείρας" τεκμηριώνεται (υποψιάζομαι ότι πιθανότατα όχι, διότι δεν είναι ο ίδιος ΕΕ)
β) Δεν διευκρινίζεται ούτε παρατίθενται στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ύψος του τέλους προκύπτει από στατιστικά στοιχεία για τα μέσα εισοδήματα ΕΕ σε συνάρτηση με το χρόνο άσκησης επαγγέλματος, καίτοι κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ήταν ταυτόχρονα απλούστατο αλλά και ταχύτατο να γίνει με τα πληροφοριακά συστήματα του ΥΠΟΙΚ.
γ) Δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίο το τέλος δεν μεταβάλλεται με τα χρόνια άσκησης επαγγέλματος, όπως λογικά θα προέκυπτε αν είχε γίνει η στοιχειώδης στατιστική επεξεργασία
δ) Αναιρείται η "λογικότητα" του ύψους των τελών όταν στο ίδιο κείμενο αναφέρεται το κολοσσιαίο κόστος της συντήρησης των δημόσιων υπηρεσιών και το χαμηλό ύψος του τέλους και προκύπτει το λογικό συμπέρασμα ότι το τέλος αφορά την ανάγκη είσπραξης συγκεκριμένου ποσού που δεν έχει σχέση ή επίπτωση στην ικανότητα του κράτους να συντηρεί τις υπηρεσίες
ε) Από το "επείγον" της καταστάσεως και το μέγεθος της προσπάθειας του Δημοσίου για την κάλυψη των αναγκών του, δεν δικαιολογείται ούτε η έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης της αναγκαιότητας του τέλους, ούτε ο αυθαίρετος καθορισμός του ελλείψη της ανάλυσης για το ύψος που θα έπρεπε να έχει, ούτε η έλλειψη μελέτης για τις επιπτώσεις του στην κοινωνία (ήδη είναι γνωστό ότι για πολλούς ΕΕ αποτέλεσε τη χαριστική βολή για να κλείσουν βιβλία σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα). Τουναντίον, λόγω της κατάστασης της χώρας, θα περίμενε κανείς οι αποφάσεις της κυβέρνησης να μην παίρονται αυθαίρετα επικαλούμενες κάποια "κοινή πείρα" αλλά με σοβαρότητα, στηριζόμενες σε συγκεκριμένα μετρήσιμα στοιχεία και μεγέθη.
4) Το γεγονός ότι τα αντικειμενικά κριτήρια δεν έχουν προσβληθεί ως προς την συνταγματικότητά τους από το ΣΤΕ δεν σημαίνει ότι αυτά ανταποκρίνονται στην ΚΟΙΝΗ πείρα και λογική, αλλά στην κρίση του ΣΤΕ περί λογικής (το ΣΤΕ δεν μπορεί να έχει πείρα στο θέμα αυτό). Σε κάθε περίπτωση το ΣΤΕ αποφάνθηκε ξεχωριστά για κάθε ένα και δεν υπάρχει καμμία απόφαση που να αναφέρει ρητά ότι ΟΛΑ τα τεκμήρια έχουν σχέση με την κοινή λογική. Το επιχείρημα αυτό προσβάλλει το ΣΤΕ και διαστρεβλώνει τις κρίσεις του, επί της ουσίας θεωρώντας ότι η κυβέρνηση έχει λευκή επιταγή να θεσπίζει ότι κριτήριο θέλει σε ότι ύψος θέλει, ακόμα και κατά παράβαση του Συντάγματος για την αναλογικότητα του φόρου.

Τέλος να σχολιάσω ότι η αυθαίρετη και αστήρικτη επιστημονικά νομοθεσία συνδράμει στην εμπέδωση του δημοσίου αισθήματος αδικίας και απονομιμοποίησης της εξουσίας, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος και υποθάλπτοντας αντιδραστικές συμπεριφορές (όπως άρνηση πληρωμής φόρων). Τα τελευταία συνιστούν πολύ σημαντικότερη απειλή για το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον (για το οποίο κόπτονται τόσο οι δικηγόροι του δημοσίου).

Σας εύχομαι καλή δύναμη και να μπορέσετε να αποδείξετε ότι σε καμμία περίπτωση η συνταγματική εκτροπή αλλά και η ανευθυνότητα και η αυθαιρεσία δεν επιτρέπονται, ανεξαρτήτως των συνθηκών. Το ζήτημα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ και υπερβαίνει πραγματικά το στενό πλαίσιο του τέλους επιτηδεύματος, ειδικά διότι σε περιπτώσεις κρίσης, η χώρα πρέπει να πορευθεί πολύ προσεκτικά, υπολογισμένα, και πάντα με γνώμονα τη σοφία των νόμων, των θεσμών και του Συντάγματος πάνω απ'όλα.

Δεν είμαι νομικός αλλά διαβάζοντας την θέση σας αλλά και αυτή του δημοσίου, επικεντρώνεται το ενδιαφέρον μου στα εξής:

1) Προσπαθούν να αμφισβητήσουν το έννομο συμφέρον του συλλόγου σας αλλά ουδεμία αναφορά γίνεται για τους συν-αιτούντες σας.

2) Οι δημόσιες υποδομές είναι προς όφελος όλων ανεξαιρέτως των Ελλήνων πολιτών και η ετοιμότητα του κράτους να τις παρέχει είναι βάρος προς όλους τους πολίτες. Εκείνες οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν αποκλειστικά ενδιαφέροντα στενών ομάδων βαρύνονται ήδη με τέλη (π.χ. τελωνεία για τις πράξεις τους, τέλη κυκλοφορίας για τους δρόμους, διόδια στους αυτοκινητόδρομους κτλ κτλ). Τα δε δικαστήρια που αναφέρονται ρητά, δεν είναι δωρεάν (μην ξεχνούμε ότι ήδη η μήνυση κοστίζει). Είναι γελοία η αναφορά στα τελευταία καθώς χρήση των δικαστηρίων μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή από κάθε πολίτη. Έτσι δεν στοιχειοθετείται ο λόγος για τον οποίον οι Ε.Ε. θα πρέπει αποκλειστικά να βαρύνονται με έξοδα για την συντήρηση κοινόχρηστων υποδομών ενώ ήδη πληρώνουν κανονικότατα τέλη που βαρύνουν τις συναλλαγές που αφορούν αυτούς. Αν το "τέλος επιτηδεύματος" αναφέρεται στην λειτουργία των κοινόχρηστων υποδομών τότε υπόχρεοι της καταβολής του είναι όλοι οι πολίτες. Αν αναφέρεται στην λειτουργία δημόσιων υπηρεσιών που εξυπηρετούν αποκλειστικά ΕΕ, να αυξηθούν ή να καθιερωθούν τέλη χρήσης αυτών των υπηρεσιών.

3) Αναφέρονται στην πίεση χρόνου για τον καθορισμό ενός "ανεκτού λογικά" ύψους του τέλους και την καθιέρωση των εξαιρέσεων με βάση την "κοινή πείρα", πλην όμως:
α)Δεν αναφέρεται ο συντάκτης ή εισηγητής του νόμου ώστε να κριθεί αν η άποψή του περί "κοινής πείρας" τεκμηριώνεται (υποψιάζομαι ότι πιθανότατα όχι, διότι δεν είναι ο ίδιος ΕΕ)
β) Δεν διευκρινίζεται ούτε παρατίθενται στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ύψος του τέλους προκύπτει από στατιστικά στοιχεία για τα μέσα εισοδήματα ΕΕ σε συνάρτηση με το χρόνο άσκησης επαγγέλματος, καίτοι κάτι τέτοιο όχι μόνο θα ήταν ταυτόχρονα απλούστατο αλλά και ταχύτατο να γίνει με τα πληροφοριακά συστήματα του ΥΠΟΙΚ.
γ) Δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίο το τέλος δεν μεταβάλλεται με τα χρόνια άσκησης επαγγέλματος, όπως λογικά θα προέκυπτε αν είχε γίνει η στοιχειώδης στατιστική επεξεργασία
δ) Αναιρείται η "λογικότητα" του ύψους των τελών όταν στο ίδιο κείμενο αναφέρεται το κολοσσιαίο κόστος της συντήρησης των δημόσιων υπηρεσιών και το χαμηλό ύψος του τέλους και προκύπτει το λογικό συμπέρασμα ότι το τέλος αφορά την ανάγκη είσπραξης συγκεκριμένου ποσού που δεν έχει σχέση ή επίπτωση στην ικανότητα του κράτους να συντηρεί τις υπηρεσίες
ε) Από το "επείγον" της καταστάσεως και το μέγεθος της προσπάθειας του Δημοσίου για την κάλυψη των αναγκών του, δεν δικαιολογείται ούτε η έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης της αναγκαιότητας του τέλους, ούτε ο αυθαίρετος καθορισμός του ελλείψη της ανάλυσης για το ύψος που θα έπρεπε να έχει, ούτε η έλλειψη μελέτης για τις επιπτώσεις του στην κοινωνία (ήδη είναι γνωστό ότι για πολλούς ΕΕ αποτέλεσε τη χαριστική βολή για να κλείσουν βιβλία σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα). Τουναντίον, λόγω της κατάστασης της χώρας, θα περίμενε κανείς οι αποφάσεις της κυβέρνησης να μην παίρονται αυθαίρετα επικαλούμενες κάποια "κοινή πείρα" αλλά με σοβαρότητα, στηριζόμενες σε συγκεκριμένα μετρήσιμα στοιχεία και μεγέθη.
4) Το γεγονός ότι τα αντικειμενικά κριτήρια δεν έχουν προσβληθεί ως προς την συνταγματικότητά τους από το ΣΤΕ δεν σημαίνει ότι αυτά ανταποκρίνονται στην ΚΟΙΝΗ πείρα και λογική, αλλά στην κρίση του ΣΤΕ περί λογικής (το ΣΤΕ δεν μπορεί να έχει πείρα στο θέμα αυτό). Σε κάθε περίπτωση το ΣΤΕ αποφάνθηκε ξεχωριστά για κάθε ένα και δεν υπάρχει καμμία απόφαση που να αναφέρει ρητά ότι ΟΛΑ τα τεκμήρια έχουν σχέση με την κοινή λογική. Το επιχείρημα αυτό προσβάλλει το ΣΤΕ και διαστρεβλώνει τις κρίσεις του, επί της ουσίας θεωρώντας ότι η κυβέρνηση έχει λευκή επιταγή να θεσπίζει ότι κριτήριο θέλει σε ότι ύψος θέλει, ακόμα και κατά παράβαση του Συντάγματος για την αναλογικότητα του φόρου.

Τέλος να σχολιάσω ότι η αυθαίρετη και αστήρικτη επιστημονικά νομοθεσία συνδράμει στην εμπέδωση του δημοσίου αισθήματος αδικίας και απονομιμοποίησης της εξουσίας, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος και υποθάλπτοντας αντιδραστικές συμπεριφορές (όπως άρνηση πληρωμής φόρων). Τα τελευταία συνιστούν πολύ σημαντικότερη απειλή για το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον (για το οποίο κόπτονται τόσο οι δικηγόροι του δημοσίου).

Σας εύχομαι καλή δύναμη και να μπορέσετε να αποδείξετε ότι σε καμμία περίπτωση η συνταγματική εκτροπή αλλά και η ανευθυνότητα και η αυθαιρεσία δεν επιτρέπονται, ανεξαρτήτως των συνθηκών. Το ζήτημα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ και υπερβαίνει πραγματικά το στενό πλαίσιο του τέλους επιτηδεύματος, ειδικά διότι σε περιπτώσεις κρίσης, η χώρα πρέπει να πορευθεί πολύ προσεκτικά, υπολογισμένα, και πάντα με γνώμονα τη σοφία των νόμων, των θεσμών και του Συντάγματος πάνω απ'όλα.

Δεν έχω πληρώσει καμία δόση.πρέπει να συμπληρώσω κάποιο έντυπο και αν ναι μπορείται να μου το στείλεται?