Αποψη: Μαγικοί αστερίσκοι αξίας τρισ. δολαρίων

Κ ​​άθε χρόνο το Ρεπουμπλικανικό κόμμα παρουσιάζει έναν προϋπολογισμό που περικόπτει τα ελλείμματα, αλλά τελικά περιέχει και έναν «μαγικό αστερίσκο» ενός τρισ. δολαρίων, που υπόσχεται τεράστιες περικοπές δαπανών ή αυξήσεις εσόδων χωρίς όμως να εξηγήσει από πού, υποτίθεται, θα προέλθουν τα χρήματα. Ωστόσο οι προϋπολογισμοί που παρουσίασαν φέτος η Βουλή και η Γερουσία εμφανίζουν καινούργια στοιχεία.

Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος παρουσιάζουν τρισ. δολάρια σε μαγικούς αστερίσκους: έναν για τις δαπάνες και έναν για τα έσοδα.

Αν ψηφισθεί ένας από τους προϋπολογισμούς αυτούς, θα δημιουργήσει χρέος κατά πολλά τρισ. δολάρια μεγαλύτερο από αυτό που υποτίθεται ότι προβλέπει και όχι μόνον για την πρώτη δεκαετία. Μπορεί κανείς να αδιαφορήσει γι’ αυτό, με το σκεπτικό ότι αυτοί οι προϋπολογισμοί δεν πρόκειται να ψηφισθούν και να αποτελέσουν νόμο των ΗΠΑ. Μπορεί επίσης να πει κανείς πως αυτό κάνουν όλοι οι πολιτικοί. Ωστόσο, η σύγχρονη δημοσιονομική ανεντιμότητα των Ρεπουμπλικανών αποτελεί καινοτομία στα πολιτικά πράγματα της Αμερικής. Καταλαβαίνουμε, έτσι, κάτι σημαντικό περί του τι έχει συμβεί στο μισό πολιτικό φάσμα της χώρας μας. Οι δύο προϋπολογισμοί προωθούν δραστικές περικοπές δημοσίων δαπανών. Ορισμένες από τις περικοπές αυτές είναι συγκεκριμένες και αφορούν μια βάρβαρη κατάργηση των επιδομάτων τροφίμων για τους φωχούς, μια εξίσου βάρβαρη μείωση των δαπανών του προγράμματος κοινωνικής ασφάλισης Medicaid και μια κατάργηση των επιδομάτων για τον τομέα περίθαλψης του Obamacare.

Επιπλέον οι δύο προϋπολογισμοί ζητούν ουσιαστικά να καταργηθεί το Obamacare και προπαντός οι φόροι από τους οποίους πληρώνονται τα επιδόματα κοινωνικής ασφάλισης. Πρόκειται για έσοδα ύψους ενός τρισ. δολαρίων και όμως οι δύο προϋπολογισμοί εμφανίζονται να μην πλήττουν τα φορολογικά έσοδα. Υποτίθεται πως με κάποιον τρόπο η κυβέρνηση θα αναπληρώσει τα χαμένα έσοδα των φόρων για το Obamacare, αλλά δεν μας λένε με ποιο τρόπο. Επιπλέον οι δύο προϋπολογισμοί προβλέπουν μεγάλες περικοπές στις δαπάνες για άλλα προγράμματα.

Μια απάντηση που ακούγεται συχνά είναι πως οι Ρεπουμπλικανοί πιστεύουν πραγματικά ότι οι φοροαπαλλαγές στους πλούσιους θα προκαλέσουν τεράστια ανάπτυξη και εκτίναξη των εσόδων, αλλά φοβούνται πως η κοινή γνώμη δεν θα θεωρήσει αξιόπιστες τις απόψεις τους. Εγώ, όμως, πιστεύω μια πολύ πιο κυνική εξήγηση. Σκεφτείτε τι ακριβώς σημαίνουν οι προϋπολογισμοί αυτοί αν αποκωδικοποιηθούν οι μυστηριώδεις περικοπές δαπανών και οι αδιευκρίνιστες αυξήσεις των εσόδων. Θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για τεράστιες μεταβιβάσεις εισοδήματος από τους φτωχούς και την εργατική τάξη, που θα δουν να εξανεμίζονται τα κοινωνικά τους επιδόματα, στους πλούσιους, που θα επωφεληθούν από τις τεράστιες φοροελαφρύνσεις. Και ο απλούστερος τρόπος να ερμηνευθούν αυτοί οι προϋπολογισμοί είναι σαφώς να θεωρήσει κανείς ότι στοχεύουν ακριβώς στο αποτέλεσμα στο οποίο θα οδηγήσουν: να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τα κοινά νοικοκυριά φτωχότερα.

Η κοινή γνώμη δεν θα υποστήριζε, όμως, μια τέτοια πολιτική αν αυτή διατυπωνόταν με σαφήνεια. Γι’ αυτό και οι προϋπολογισμοί παρουσιάζονται ως φιλότιμες προσπάθειες να περικοπούν τα ελλείμματα και να αποπληρωθεί το χρέος, που σημαίνει ότι πρέπει να προβλέπουν τρισ. που θα εξοικονομηθούν κατά έναν ανεξήγητο και «φαντασιωτικό» τρόπο. Μήπως αυτό σημαίνει πως όσοι πολιτικοί κόπτονται για τα δεινά των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και δηλώνουν αποφασισμένοι να μας απαλλάξουν από τη μάστιγα του χρέους δεν ήσαν ποτέ ειλικρινείς; Ναι, αυτό σημαίνει. Ξέρω πως είναι δύσκολο να παραμείνει κανείς εξοργισμένος ύστερα από τόσα χρόνια δημοσιονομικής εξαπάτησης. Προσπαθήστε,όμως, γιατί πρέπει να είστε πολύ μα πολύ θυμωμένοι.

 

 

PAUL KRUGMAN / THE NEW YORK TIMES

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

14

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του