Κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ολα δείχνουν πως η κάλπη δεν θα δώσει χρήσιμη απάντηση στα ζητήματα της στιγμής, αφού η πλειοψηφία των ψηφοφόρων παραμένει «τυφλωμένη από θυμό». Είναι επίσης πιθανόν ότι η κάλπη δεν θα διευκολύνει την απαραίτητη συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων. Τουλάχιστον για όσο καιρό αλληλοκατηγορούνται για την καταστροφή που θα προκαλέσει η «νίκη» του άλλου. Υπάρχει, όμως, μια περίπτωση που δείχνει πόσο λανθασμένα κινούνται τα κόμματα. Ας δούμε τα βήματα του συλλογισμού.

Αν το πρώτο κόμμα δεν διαθέτει, παρά το απαράδεκτο «μπόνους» των 50 βουλευτών, την απόλυτη πλειοψηφία, πρέπει να αναζητήσει συμμάχους. Γνωρίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτιμά το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον Καμμένο, χωρίς να έχει διευκρινίσει με ποια σειρά. Γνωρίζουμε επίσης ότι το ΚΚΕ δεν θα απαντήσει θετικά, αφού αυτό θα σήμαινε πρακτικώς τη μεσοπρόθεσμη «εξαγορά και απορρόφηση» της επιρροής των κομμουνιστών. Ο κίνδυνος απίσχνανσης της εκλογικής επιρροής του κόμματος είναι ήδη μεγάλος και μπορεί να γίνει καθοριστικός. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας έχει κάθε συμφέρον να περιμένει την αναπόδραστη εσωτερική κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα ότι κάποιες συνιστώσες θα επιστρέψουν στην κοιτίδα.

Επομένως, αν ο Καμμένος δεν περάσει το κατώφλι της Βουλής, ο κ. Τσίπρας δεν θα είναι σε θέση να διαβεβαιώσει την Προεδρία ότι μπορεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο.

Θα μπορούσε να το κάνει μόνο με τη βοήθεια του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος δηλώνει πράγματι πρόθυμος να υποστηρίξει μια κυβέρνηση Τσίπρα, με ελάχιστες προϋποθέσεις, οι οποίες, πάντως, δεν έχουν συζητηθεί με τα στελέχη της Κουμουνδούρου. Αρα, δεν γνωρίζουμε αν η προοπτική αυτή είναι ρεαλιστική.

Ακολούθως, η εντολή πηγαίνει στο δεύτερο κόμμα, που θα είναι, στην περίπτωση που διερευνούμε τώρα, ο κ. Σαμαράς. Ο αρχηγός της Ν.Δ. θα έχει μια ιστορική ευκαιρία. Να στραφεί προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας του να υποστηρίξουν από κοινού μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης.

Θα είναι η δεύτερη ευκαιρία του κ. Σαμαρά να ξεπεράσει τους κομματικούς υπολογισμούς και θα είναι μια σπουδαία πρόκληση να αποδείξει ότι μπορεί να διορθώνει τα λάθη του, όπως το έκανε, άλλωστε, αντιμετωπίζοντας με εργατικότητα και θάρρος την οικονομική κρίση. Υπενθυμίζουμε ότι το καλοκαίρι του 2011 είχε ανεπίτρεπτα μεθοδεύσει την απόρριψη της διαφαινόμενης πρόθεσης του Γιώργου Παπανδρέου να δεχτεί τον σχηματισμό κυβέρνησης ενότητας με πρωθυπουργό μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, όπως τελικώς συνέβη λίγο αργότερα στο πρόσωπο του Λουκά Παπαδήμου.

Αν, όμως, ο κ. Σαμαράς δεν φανεί έτοιμος να ξεπεράσει τα εμπόδια του κομματικού διχασμού, τότε πρέπει να βρίσκεται στην τρίτη θέση το «Ποτάμι», που θα αναλάβει τη συγκρότηση μιας εθνικής διακυβέρνησης. Αυτό το τελευταίο είναι δική μας ευθύνη.

 

 

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

14

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του