Να τηρήσουμε τις συμφωνίες

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Οπως καλά γνωρίζουμε, οι Ελληνες που προκόβουν στο εξωτερικό -οι περισσότεροι κατά κανόνα- δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τα απαράδεκτα εμπόδια που βρίσκουν στην πατρίδα. Οι Ελληνες της ομογένειας, που έχουν τις ίδιες αρετές ή αδυναμίες με τους γηγενείς, έχουν ένα σπουδαίο εργαλείο, που τους υποστηρίζει και τους επιτρέπει να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους, ώστε, τελικά, να ανταμειφθούν καλά ή καλύτερα.

Το εργαλείο είναι απλό: ο σεβασμός στους αποδεκτούς κανόνες των κοινωνιών στις οποίες επιχειρούν. Με άλλα λόγια, προοδεύουμε στα ξένα επειδή πρώτοι εμείς φροντίζουμε για την τήρηση των νόμων.

Πίσω στην Ελλάδα, ακόμη και στελέχη της αντιπολίτευσης που τους έχει ανατεθεί η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για την ομογένεια, προπαγανδίζουν με τον πιο αφελή τρόπο το ακριβώς αντίθετο: αν βρεθώ στην ανάγκη, δεν έχω καμία ευθύνη. Προφανώς, ο κ. Πριμικήρης ασχολείται με τους ομογενείς που πήραν τον... κακό τον δρόμο κι «έκλεψαν για να ταΐσουν τα παιδιά τους»!

Πολλοί, από την άκρα αριστερά στην άκρα δεξιά, οικτίρουν πτωχούς συμπολίτες μας, ρίχνοντας την ευθύνη στο Μνημόνιο, στους δανειστές, στους «Μέρκελ - Σαρκοζί» κ.λπ.

Σπολλάτη ψυχοπονιάρηδες άρχοντες, πλην όμως, κουβέντα δεν ξέρετε να πείτε για τα όσα θα είχαν συμβεί στον τόπο, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι ξένοι, να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να στηρίξουν την Ελλάδα, τις Ελληνίδες και τους Ελληνες στις πολύ δύσκολες στιγμές αυτής της περιόδου.

Χωρίς την κολοσσιαία χρηματοδότηση που παραχωρήθηκε στην Ελλάδα μεταξύ 2010 και σήμερα ακόμη, το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι κάτοικοι αυτής της χώρας θα είχαν υποστεί ανείπωτη καταστροφή.

Το κύριο πολιτικό λάθος όσων υβρίζουν τους ευρωσυνεταίρους είναι ότι εμφανίζουν την αποξένωση της χώρας, δηλαδή αυτό που οι αγορές ονομάζουν Grexit, ως πράξη «υπερήφανης» αντίστασης ή και επιβίωσης.

Καμώνονται ότι αγνοούν πως στην Ευρώπη κανείς δεν ζήτησε ποτέ από τους Ελληνες να πληρώσουν τα χρέη του κράτους, παίρνοντας την τροφή από το στόμα των παιδιών μας. Ανήκουμε σε μια ένωση κρατών που έχει σηκώσει στο υψηλότερο σκαλί αξιών τις αρχές του κράτους δικαίου, την προστασία των αδυνάτων, την αλληλεγγύη των κρατών, τον σεβασμό των ελευθεριών και γι’ αυτό ζητείται αυστηρή τήρηση των νόμων και των κοινώς συμφωνημένων κανόνων.

Εξάλλου, το κράτος κάνει πολλά και μπορεί να εξαλείψει πλήρως την αφόρητη ανέχεια με τα μέσα που ήδη διαθέτει. Αν δεν πετυχαίνουμε το καλύτερο είναι επειδή καθυστερούμε την αναδιάρθρωση του κράτους, διατηρούμε τα προνόμια των ολίγων, κακοδιαχειριζόμαστε (όταν δεν κλέβουμε) τη δαπάνη για τον αγαστό σκοπό της πρόνοιας.

Αν αποκτήσουμε ένα καλό, δηλαδή λιτοδίαιτο κράτος, το μόνο που θα χρειαζόμαστε πλέον θα είναι η αυστηρή τήρηση των κοινά συμφωνημένων κανόνων.

 

 

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

14

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του