Απειλείται καταστροφή

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Από τον περασμένο Μάρτιο, όταν έκλεισε ο τελευταίος έλεγχος της τρόικας, η Ελλάδα άρχισε να ανακτά τη χαμένη εμπιστοσύνη των αγορών. Η απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων βελτιώθηκε και νέα ευρωπαϊκά κεφάλαια ενίσχυσαν την προοπτική εξόδου από την ύφεση. Συμφωνήθηκε μια νέα χρηματοδότηση των αυτοκινητοδρόμων. Βρέθηκαν επενδυτές για μεγάλα έργα, όπως το Ελληνικό.

Δημόσιες επιχειρήσεις πέτυχαν σπουδαία βελτίωση. Εταιρείες του ανταγωνιστικού τομέα επιτάχυναν την πολύ δύσκολη προσαρμογή της παραγωγής τους χωρίς πρόσθετα δάνεια. Συνεπείς επιχειρηματίες έβαλαν νέα κεφάλαια στο μέλλον των παραγωγικών μονάδων που διοικούν.

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα συνέχισαν τη μάχη αύξησης της παραγωγικότητας, χωρίς άλλη απαίτηση πέραν της σταθεροποίησης της θέσης εργασίας και των απισχνασμένων αμοιβών τους και, την ίδια στιγμή, πλήρωσαν ακόμη βαρύτερους φόρους.

Ολοι αυτοί, όπως και πολλοί άλλοι, όλοι όσοι έβαλαν πλάτη και ψυχή για τη διάσωση της πατρίδας, για να υποστηριχθούν οι μηχανισμοί του κράτους πρόνοιας, για να τηρήσουμε την υπόσχεση που δώσαμε στους συνεταίρους της Ευρώπης ότι θα επιστρέψουμε την Ελλάδα σε καλύτερες μέρες, ότι θα κλείσουμε το «Μνημόνιο», παρακολουθούν εμβρόντητοι τις προεκλογικές καντρίλιες των πολιτικών και φοβούνται τα χειρότερα.

Φοβούνται γιατί διαπιστώνουν πόσο γρήγορα αντιστρέφεται το καλό κλίμα, πόσο εύκολα ξοδεύουν τον δυναμισμό του ελληνικού success story. Ο πολιτικός κίνδυνος υπάρχει ήδη, πολύ νωρίτερα από τις εκλογές και την έκβασή τους. Η ασάφεια πυκνώνει, οι αισιόδοξοι κοιτούν αλλού και οι σώφρονες συζητούν μέτρα κάλυψης εκτάκτων κινδύνων.

Αντί η έξοδος από το Μνημόνιο να συντελεί στην ενίσχυση της οικονομίας, των επιχειρηματικών σχεδίων, αντί η πολιτική διεύθυνση της κρατικής μηχανής να κινείται επί της λεωφόρου των μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα μοιάζει πρόθυμη να θυσιάσει την επιτευχθείσα πρόοδο στον βωμό κακώς εννοουμένων «βουλευτικών» και μικροκομματικών υπολογισμών. Ο παραλληλισμός με την καταστροφική πορεία της περιόδου 2009-2010 γεννά φόβο μεγάλο. Η απειλή μιας επικείμενης καταστροφής εγκαθίσταται ήδη στην ελληνική αγορά. Οι επιχειρηματικές αποφάσεις μετατίθενται. Οι διεθνείς επενδυτές, που τοποθέτησαν σημαντικά κεφάλαια στις άμεσες προοπτικές της Ελλάδας, υπολογίζουν τις πιθανότητες διάσωσης και καταστροφής.

Η κυβέρνηση έχει μια τελευταία ευκαιρία. Εχει τον χρόνο να σεβαστεί τα συμπεφωνημένα, να υπογράψει για μια Γραμμή Πίστωσης, να ψηφίσει Προϋπολογισμό και Μεσοπρόθεσμο, να επιστρέψει τα 11 δισ. των τραπεζών μειώνοντας ισόποσα το χρέος ώστε να παραδώσει τη χώρα σε πολύ καλύτερη κατάσταση από εκείνη την οποία την παρέλαβε το καλοκαίρι 2012. Χωρίς αυταπάτες για το αποτέλεσμα των εκλογών.

 

 

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

14

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του