Κίνδυνοι ξανά λίγο πριν την έξοδο

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η επανάληψη, ως φάρσα βεβαίως, μιας ιστορικής συγκυρίας, μπορεί να αποβεί μοιραία στην περίπτωσή μας. Τα σημεία στον ορίζοντα της προσεχούς άνοιξης δείχνουν αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο. Οτι γλιτώσαμε το 2010, δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύουμε πλέον. Οσο πλησιάζει η ώρα εξόδου από εκείνο το μνημόνιο, τόσο περισσότερο διαφαίνεται η επαναφορά των κινδύνων. Για τον ίδιο απλό λόγο: κανείς δεν δανείζει όποιον μοιάζει επικίνδυνος.

Δεν μας βοηθά βέβαια καθόλου η ευρωπαϊκή συγκυρία. Την ώρα που η αμερικανική οικονομία εμφάνισε άνοδο του ΑΕΠ κατά 3,5%, η Ιαπωνία εκπλήσσει θετικά τις αγορές, στην Ευρώπη υπάρχουν ακόμη αυτοί που παρεμποδίζουν την ελπίδα της πολιτικής Ντράγκι. Καθόλου δεν βοηθούν οι διαφωνίες Γαλλίας, Ιταλίας και Γερμανίας. Αν δεν βρεθεί, σύντομα, συμβιβασμός, το οικονομικό κλίμα θα γίνει ζοφερό.

Δεν χρειάζονται περισσότερες δικαιολογίες οι διαχειριστές των αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου για να πωλήσουν την «Ελλάδα» που αγόραζαν μαζικά, μόλις πριν λίγους μήνες. Οι διεθνείς αγορές κινούνται με διαθέσεις «αφαίρεσης κινδύνων», derisking δηλαδή και οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι χώρες σαν και τη δική μας, που συνεχίζει να εμφανίζει υψηλό κίνδυνο (ένα σκέτο «Β»), παρά τις μεγάλες προόδους που έχει καταγράψει.

Οι θυσίες των φορολογουμένων, που εξάλειψαν τα ελλείμματα μαμούθ των ετών 2008, 2009, 2010 και 2011 κινδυνεύουν να πάνε χαμένες επειδή οι πολιτικοί μας λιγοψυχούν μπροστά στις λιγοστές εγχειρήσεις μεταρρύθμισης που απαιτεί η επαναφορά της οικονομίας. Πώς να σκεφτεί κανείς μείωση των φόρων;

Χαμένες πηγαίνουν οι τεράστιες θυσίες των μισθωτών. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα πλήρωσαν βαριά, με αφόρητη ανεργία, μειώσεις μισθών και καταστροφή των προοπτικών εξέλιξης, τη διόρθωση της ανταγωνιστικότητας που απαιτούσε η καταπολέμηση του διεθνούς ελλείμματος που δημιουργεί η κακοστημένη ελληνική παραγωγή. Πώς να σκεφτεί κανείς για πρόσθετες επενδύσεις;

Η σημαία υποκατάστασης της αυταρχικής τρόικας με τις ανοικτές αγορές υπεστάλη. Το Ταμείο ξεκαθάρισε ότι δεν θα φύγει, αφού κάποιοι στην Αθήνα απειλούν να το κουρέψουν! Οι Βρυξέλλες δεν πρόκειται να κλείσουν την έκθεση της τρόικας. Αναμενόμενο, αφού δεν έχουμε συμφωνήσει στο διάδοχο πρόγραμμα παρακολούθησης. Είναι αμφίβολο αν προλαβαίνει η κυβέρνηση να ψηφίσει προϋπολογισμό.

Η παρεμπόδιση από τη Γερμανία της χρηματοδότησης Ντράγκι, η ατελής εκτέλεση του σχεδίου μνημονιακής απεμπλοκής που εκπόνησε το καλοκαίρι το Μαξίμου και οι αριστερίστικες εμμονές της αντιπολίτευσης δημιουργούν προϋποθέσεις νέας αστάθειας.

Μόνον αν ευρωπαϊκές αγορές γυρίσουν γρήγορα, η κυβέρνηση ξαναβρεί την συνοχή της και η αντιπολίτευση εγκαταλείψει την απειλή «ολικής επαναφοράς» υπάρχει ελπίδα να μη χαθεί η προοπτική ανάπτυξης. Η πρόβλεψη για επίδοση του ΑΕΠ 3 «συν τοις εκατό» για το 2015, είναι πολύ αμφίβολο να επιβεβαιωθεί εφόσον οι εκλογές γίνουν στα τέλη Μαρτίου υπό τις συνθήκες που διαγράφονται αυτή την περίοδο.

Αν ο Αντώνης Σαμαράς δεν νιώθει σίγουρος ότι μπορεί να επιτύχει κάτι καλύτερο από τα ανωτέρω, καταθλιπτικά πλην όμως ρεαλιστικά, είναι προτιμότερο να επισπεύσει τις διαδικασίες ώστε να φτάσουμε ενωρίτερα στην τρίτη ψηφοφορία για τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Είναι προφανές ότι οι μεγάλες πρωτεύουσες στην Ευρώπη, θα δεχτούν να συζητήσουν κάποια τίμια ρύθμιση του χρέους μόνον με εκείνον που θα διαθέτει επαρκή πολιτικό ορίζοντα για να κάνει και όσα άλλα θα περιληφθούν στη νέα συμφωνία. Μέχρι τότε, προσδεθείτε!

 

 

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

15

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του