Αναζητώντας ένα «New Deal» για την Ευρώπη

«Θα είμαι ιδιαίτερα απαισιόδοξος». Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε σχεδόν κάθε εισήγηση στο 11ο ευρωπαϊκό σεμινάριο του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) με τίτλο «Oλοκλήρωση ή Αποσύνθεση; Ποιος δρόμος ανοίγεται μπροστά στην Ευρώπη;», που πραγματοποιήθηκε στη Χάλκη από τις 3 έως τις 6 Ιουλίου σε συνεργασία με το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής (EPC) και την υποστήριξη του προγράμματος διά βίου μάθησης της Ε.Ε. Καθηγητές διεθνούς εμβέλειας, στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, επικεφαλής ευρωπαϊκών think tanks και δημοσιογράφοι δεν σταμάτησαν να περιγράφουν με τα πλέον μελανά χρώματα τις προοπτικές της Ευρώπης. Στη δε καταληκτική στρογγύλη τράπεζα, στην οποία ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης έθεσε το ερώτημα «Είναι η Ευρώπη έτοιμη για νέα μεγάλη συμφωνία;», οι συμμετέχοντες παρουσίασαν εντυπωσιακή σύμπνοια στις απαντήσεις τους: «Οχι, δεν είναι».

Παρά τις προειδοποιήσεις ακαδημαϊκών από την άλλη όχθη του Ατλαντικού ότι η Ευρώπη κινδυνεύει με μία δεκαετία οικονομικής στασιμότητας αν δεν προχωρήσει αυτή η μεγάλη συμφωνία, οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι ο ευρωπαϊκός Βορράς δεν έχει κάποιο κίνητρο να προχωρήσει σε υποχωρήσεις προς τον Νότο, καθώς το ΑΕΠ των χωρών του ευρωπαϊκού πυρήνα ελάχιστα επηρεάζεται από τη συρρίκνωση του αντίστοιχου ΑΕΠ των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Η πόλωση είναι ήδη σε εξέλιξη και φέρνει, εκτός από το δίπολο Βορρά-Νότου, αντιμέτωπους τους νικητές και τους χαμένους από την κρίση, οδηγώντας σε κατακερματισμό και αποσύνθεση το πιο φιλόδοξο μεταπολεμικό εγχείρημα συσπείρωσης της Γηραιάς Ηπείρου. Ενδιαφέρουσα ήταν η αντιπαραβολή ανάμεσα σε όσα έπρεπε να γίνουν για να αντιμετωπιστεί η κρίση και σε όσα τελικά έγιναν.

«Ας προσευχηθούμε», ήταν η στάση των Ευρωπαίων στη διάρκεια της μεγάλης έκρηξης της επιδημίας πανώλης. Εξίσου ηττοπαθής είναι και η Συνθήκη της Λισσαβώνας απέναντι στις νέες προκλήσεις της Ενωσης, παρατήρησε ένας από τους συμμετέχοντες. Εντονη ήταν η αμφισβήτηση που διατυπώθηκε για τον τρόπο εκλογής του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ στην προεδρία της Κομισιόν και κατά πόσον η νέα αυτή διαδικασία προσδίδει μεγαλύτερη νομιμοποίηση στο πόστο του. Οι πιο μετριοπαθείς πρότειναν πολλές μικρές συμφωνίες και όχι μία μεγάλη, που θα μπορούσε να τρομάξει με το μεγαλόπνοο χαρακτήρα της τους πιο επιφυλακτικούς. Αλλοι αντέτειναν ότι πρέπει να ξαναπάρει μπροστά ο γαλλογερμανικός άξονας, για να κινηθεί η ασθμαίνουσα ευρωπαϊκή ατμομηχανή, με μια αμοιβαία συμφωνία Παρισιού και Βερολίνου. Οπως παρατήρησε ένας από τους συμμετέχοντες, ελάχιστα αναφέρθηκε το όνομα του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι, ο οποίος μοιάζει να έχει επωμιστεί για λογαριασμό της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς το στοίχημα της δημιουργίας ανάπτυξης και θέσεων εργασίας στην Ε.Ε.

Η Ε.Ε. μοιάζει με μια βαρετή selfie φωτογραφία, είχε παρατηρήσει πριν από λίγες ημέρες ο Ρέντσι, η χώρα του οποίου έχει την προεδρία της Ε.Ε. για το τρέχον εξάμηνο. Το ενθαρρυντικό πάντως είναι ότι οι συζητήσεις για το μέλλον της παραμένουν συναρπαστικές και παθιασμένες.

Ξένια Κουναλάκη

Πηγή: kathimerini.gr

 

 

 

11

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του