Το rousfeti και το fakelaki

Σπύρος Σεραφείμ

Την οικονομική κατάσταση της Γερμανίας και της Ελλάδας συγκρίνουν οι New York Times, οι οποίοι παραδίδουν, σύμφωνα με τον τίτλο του άρθρου, μαθήματα ηθικής του ευρώ.

Στο εν λόγω άρθρο, οι New York Times αναφέρονται αφενός στην οικονομική ανάπτυξη και της Γερμανίας και την αποφυγή του χρέους, αφετέρου μάς απορρίπτουν με ολόκληρα κομμάτια απαξίωσης σχετικά με την έλλειψη αξιοκρατίας στην Ελλάδα. Οι αναφορές τους έχουν να κάνουν με το «βόλεμα» που θριάμβευε στο ελληνικό δημόσιο και προτείνει σε όλους τους ομοεθνείς μας «να μάθουν κάτι από την οικονομία, ως ηθική φιλοσοφία».

Όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο συντάκτης του σχετικού άρθρου (Roger Cohen), «οι Έλληνες προτιμούν τις ανήθικες τακτικές», «...ενώ “αποφεύγουν” την εφαρμογή των νόμων…».

«Τα οικονομικά στην Ελλάδα είναι μάλλον διαφορετικά. Είναι ένα “παρακλάδι εφευρετικότητας”. Για τους Έλληνες, το να ακολουθείς τους κανόνες, είναι ένα είδος ανοησίας. Εάν οι πολιτικοί ήταν διεφθαρμένοι, ποιος θα ήταν ο σκοπός της προσωπικής εφευρετικότητας; Επίσης, οι Έλληνες σκέφτηκαν ότι είναι καλύτερο να εμπιστευτούν το “fakelaki” και το “rousfeti” από το να “μπλέξουν” την ηθική με την υλική πρόοδο».

Στο ίδιο κείμενο υπάρχει και αναφορά στον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος -σε συνέντευξη του στον συντάκτη του άρθρου- είχε δηλώσει: «…ο ιδιωτικός τομέας επιβαρύνθηκε με 1,3 εκατ. ανέργους από το ξέσπασμα της κρίσης και ο δημόσιος τομέας, ουσιαστικά, με μηδέν. Επειδή οι μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν, ο ιδιωτικός τομέας φορολογήθηκε και τιμωρήθηκε ως εναλλακτική. Υπάρχει μια σιωπηρή πλειοψηφία υπέρ των μεταρρυθμίσεων».

Το βασικό μήνυμα του δημοσιεύματος, όμως, είναι ότι «οι Έλληνες πρέπει να μάθουν κάτι από τα οικονομικά σαν φιλοσοφία της ηθικής». Ειλικρινά, και λίγα μας έγραψε, λίγα είπε για εμάς, δίκιο έχει - άλλωστε οι Times δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουν περί ρουσφετιού και "φακελακίου". Όλα όσα κατέγραψε, έχουν μια ατράνταχτη βάση, είναι όλα όσα συμβαίνουν δίπλα μας, συνεχώς, και ελάχιστοι από εμάς πιστεύουμε ότι θα αλλάξουν ποτέ στη χώρα μας. Και τα ρουσφέτια θα συνεχίσουν να υφίστανται και τα φακελάκια θα υπάρχουν από χέρι σε χέρι - σαν χειραψία μεταξύ κατεργαραίων, που έχουν «ειλικρίνεια».

Ταυτόχρονα, πολλοί θα υπάρξουν που θα αντικρούσουν με ακράδαντα "επιχειρήματα" το νόημα αυτού του άρθρου, λες και δεν υπάρχουν όλα αυτά εδώ, καταλήγοντας να βρίζουν προσωπικά τον αρθρογράφο - τους χαρακτηρισμούς «αδερφή» και «εβραίος», σα να τους βλέπω ήδη μπροστά μου. Πιθανώς, οι συγκεκριμένοι, είναι εκείνοι που εμπλέκονται και με φακελάκια και με ρουσφέτια, δίχως ίχνος ηθικής.

Πάντως, εντελώς μεταξύ μας, φίλτατε συνάδελφε, μαθήματα ηθικής με βάση τα χρήματα -και ειδικά σε Έλληνες- είναι πολύ δύσκολο να κάνεις, εντάξει;

Υ.Γ.: ρουσφέτι < τουρκική rüşvet < αραβική rişwat, σημαίνει «δωροδοκία». Παροχή ή εξυπηρέτηση από κάποιον υπουργό ή βουλευτή σε οπαδούς, φίλους ή γνωστούς, με αντάλλαγμα την υποστήριξή τους. Κατ' επέκταση, οποιαδήποτε εκδούλευση.

 

 

Πηγή: protagon.gr

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του