Γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη

Του Θανου Π. Ντοκου

Η κοινοπραξία Σαχ Ντενίζ επέλεξε τον Διαδριατικό Αγωγό (ΤΑΡ) έναντι του ανταγωνιστικού Ναμπούκο για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στις ευρωπαϊκές αγορές. Ο ΤΑΡ βάζει ουσιαστικά για πρώτη φορά την Ελλάδα στον περιφερειακό και ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη. Πρόκειται για μια εξέλιξη με προφανείς γεωπολιτικές και οικονομικές συνέπειες σε μια χρονική στιγμή που, λόγω πολιτικών εξελίξεων, οικονομικού κλίματος, αλλά και της αποτυχίας στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ (για λόγους που δεν είχαν σχέση με την πραγματική αξία της εταιρείας), η Ελλάδα είχε απεγνωσμένη ανάγκη από μια «ιστορία επιτυχίας». Η επιλογή του ΤΑΡ, σε συνδυασμό με την επιτυχημένη ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ (αποτέλεσμα και της χρηστής εταιρικής διακυβέρνησης), στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα εμπιστοσύνης στη μεσο-μακροπρόθεσμη πολιτική και οικονομική προοπτική της χώρας, ενώ θα έχει και αξιόλογα άμεσα και έμμεσα οφέλη όσον αφορά σε θέσεις εργασίας και στην εμπλοκή ελληνικών εταιρειών στο κατασκευαστικό στάδιο.

Αποτελεί, όμως, και μια εξαιρετική ευκαιρία για την υλοποίηση μιας ευρύτερης ενεργειακής πολιτικής σε πολλαπλούς άξονες: κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού συνδετηρίου αγωγού IGB, αξιοποίηση της ΔΕΠΑ σε επόμενο στάδιο, κατασκευή καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας και στήριξη του, δύσκολου στην υλοποίηση, αλλά ιδιαίτερα ελπιδοφόρου, Μεσογειακού Ενεργειακού Διαδρόμου που θα συνδέει αυτές τις τρεις χώρες, καθώς και άλλους ενδιαφερόμενους (εφόσον ξεπεραστούν τα πολιτικά εμπόδια), αλλά και αξιοποίηση των σημαντικότερων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας. Κεντρικό άξονα της εθνικής ενεργειακής πολιτικής θα πρέπει να αποτελέσει η προσέλκυση μεγάλων εταιρειών για έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που ελπίζουμε ότι υπάρχουν στο Ιόνιο και νότια-νοτιοανατολικά της Κρήτης. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήταν χρήσιμη μια εξωτερική πολιτική χαμηλών τόνων, που θα περιλαμβάνει, ωστόσο, και τη συνέχιση διπλωματικών επαφών με όλες τις εμπλεκόμενες χώρες με στόχο τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών, ως αποτέλεσμα είτε διαπραγματεύσεων είτε προσφυγής σε διεθνές δικαστήριο. Οσον αφορά στον ρωσικό παράγοντα, προφανώς θα πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση της τιμής του παρεχόμενου φυσικού αερίου. Αν και με τα σημερινά μεγέθη ενεργειακών αναγκών στα δυτικά Βαλκάνια και στη νότια Ευρώπη, ο ρωσικής έμπνευσης αγωγός South Stream δεν φαίνεται να παρουσιάζει οικονομικό ενδιαφέρον, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να διατηρήσει ανοιχτές όλες τις πιθανές επιλογές και δυνατότητες συνεργασίας με μια σημαντική δύναμη όπως η Ρωσία. Ο σημερινός υπουργός ΠΕΚΑ –από τις ελάχιστες ευχάριστες εκπλήξεις του πρόσφατου ανασχηματισμού– είναι απόλυτα κατάλληλος για να προωθήσει μια πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική, σε στενή συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών, που θα πρέπει πλέον να αποτελεί ουσιαστικό παίκτη στις ενεργειακές εξελίξεις.

* Γενικός διευθυντής ΕΛΙΑΜΕΠ

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

8