Η Γερμανία δεν είναι τόσο ισχυρή

Του OLAF STORBECK

Η Γερμανία «περνάει» σαν ο οικονομικός γίγαντας της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα, ίσως είναι πιο αδύναμη απ’ ό,τι παρουσιάζεται. Επί χρόνια, τα χαμηλά επίπεδα επενδύσεων του επιχειρηματικού κόσμου υποβαθμίζουν τις προοπτικές της βιομηχανικής παραγωγής της χώρας.

Παρότι το πραγματικό ΑΕΠ της κυμαίνεται σε επίπεδα 1,3% υψηλότερα από τα προ της κρίσεως επίπεδα ρεκόρ που καταγράφονταν το 2008, οι επενδύσεις σε ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό και μηχανήματα είναι μειωμένες κατά 16,5% συγκριτικά με τότε. Αξιο επισήμανσης είναι μάλιστα το ότι μειώνονται σταθερά επί έξι συνεχή τρίμηνα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Η κατάρρευση των επενδύσεων αμέσως μετά την πτώχευση της Lehman είναι ενδεικτική κυκλικών παραγόντων. Κατόπιν ήρθε η κρίση του ευρώ, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα και καθιστώντας τις επιχειρήσεις ακόμη πιο επιφυλακτικές.

Είναι οξύμωρο, ωστόσο, ότι η σταθερή αυτή μείωση των νέων επενδύσεων κεφαλαίου εκ μέρους των επιχειρήσεων ίσως επεξηγεί τις καλές επιδόσεις της γερμανικής αγοράς απασχόλησης. Η προβλεπόμενη έλλειψη ειδικευμένων εργατών, καθώς και μια σειρά από κίνητρα που έδωσε η επίσημη κυβέρνηση, ίσως οδήγησαν τις επιχειρήσεις στο να μην απολύσουν τόσους όσους θα μπορούσαν να είχαν θεωρήσει ως υπεράριθμους, τουλάχιστον προσωρινά. Η συγκράτηση των κεφαλαιακών δαπανών ίσως λειτούργησε αντισταθμιστικά, επιτρέποντας τη διατήρηση της απασχόλησης σε υψηλότερα επίπεδα απ’ ό,τι πραγματικά είχε αυστηρά ανάγκη η παραγωγή. Ωστόσο, οι κυκλικοί παράγοντες περιγράφουν μόνο μερικώς την κατάσταση. Η μείωση των επενδύσεων είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι εμφανίζεται στατιστικά. Το μέγεθος και η διάρκειά της έχουν εντυπωσιάσει επανειλημμένως τους αναλυτές. Η εγχώρια ζήτηση και το σύνολο των εξαγωγών σημειώνουν τη μεγαλύτερη αύξηση μετά το 2010, το φθηνό χρήμα ρέει και η μονάδα κόστους εργασίας παραμένει υπό έλεγχο.

Περαιτέρω, το τρέχον πάγωμα των κεφαλαιακών δαπανών εντείνει μια μακροπρόθεσμη τάση. Οι γερμανικές επενδύσεις διατηρούνται κάτω των επιπέδων του μέσου ευρωπαϊκού όρου για περισσότερο από μια δεκαετία τώρα. Ο σχηματισμός κεφαλαίου έχει μειωθεί από το 23% του ΑΕΠ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στο 17% σήμερα.

Η κρίση του ευρώ θα αρχίσει να εκτονώνεται κάποια στιγμή. Η αύξηση της ζήτησης τότε θα πρέπει να επιφέρει και μια εκτίναξη των νέων επενδύσεων. Ωστόσο, τις δύο τελευταίες δεκαετίες καμία κυκλική ανάκαμψη δεν ήταν τόσο ισχυρή ώστε να αντιστρέψει τις μακροπρόθεσμα πτωτικές τάσεις. Δεν είναι εύκολο να πεισθούμε ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά αυτήν τη φορά.

Για μια χώρα, της οποίας ο βιομηχανικός τομέας είναι μεγαλύτερος του μέσου όρου και της οποίας ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού αυξάνεται, ό,τι περιγράφουμε θα πρέπει να δημιουργεί ανησυχίες. Για να διατηρήσει η βιομηχανία τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, θα πρέπει να διατίθενται διαρκώς κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό της. Οι απογοητευτικές επιδόσεις της Γερμανίας σε ό,τι αφορά τις νέες επενδύσεις των επιχειρήσεων δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με την πραγματική οικονομική ισχύ της. Ακόμη σημαντικότερο, δε, δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με τις προοπτικές της στο μέλλον...

 

 

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του