Ο επίτροπος Ολι Ρεν δέχεται επίθεση για τα πακέτα λιτότητας στην Ευρωζώνη

Είχε δηλώσει στην «Κ» ότι η προσαρμογή πρέπει να συνεχιστεί, βασιζόμενος στη θεωρία Ράινχαρτ - Ρόγκοφ

Μετά το μεγάλο θέμα που προέκυψε αναφορικά με τον λανθασμένο υπολογισμό στις επιπτώσεις των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών κατά την εφαρμογή μέτρων λιτότητας (το λεγόμενο «λάθος του ΔΝΤ»), η γενική διεύθυνση Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν, έρχεται για μία ακόμη φορά σε δύσκολη θέση, κατηγορούμενη για νέα «μαθηματική γκάφα» ολκής. Ειδικότερα, η οικονομική λογική των πακέτων λιτότητας στην Ευρωζώνη βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε ακαδημαϊκή εργασία των καθηγητών Κάρμεν Ράινχαρτ (πανεπιστήμιο του Μέριλαντ) και Κένεθ Ρόγκοφ (πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), με την οποία «αποδεικνυόταν» ότι η υπέρβαση του ορίου του 90% στο δημόσιο χρέος των κρατών είχε δραματικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των οικονομιών. Συγκεκριμένα, η μελέτη των Ράινχαρτ και Ρόγκοφ συγκρίνει στοιχεία για την ανάπτυξη σε 44 χώρες, τα τελευταία 200 χρόνια και τα συσχετίζει με το ποσοστό του χρέους τους. Το συμπέρασμά τους ήταν ότι όταν το δημόσιο χρέος ξεπερνάει το 90% του ΑΕΠ τότε ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης πέφτει από το 3%-4% στο -0,1%. Το συμπέρασμα αυτό φαίνεται να δικαιολογεί τη λήψη δραστικών μέτρων λιτότητας για να περιοριστεί το χρέος, αφού η μηδενική ανάπτυξη έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην ανεργία, αλλά και στην κοινωνική συνοχή. Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ολι Ρεν, έχει αναφερθεί επανειλημμένως μάλιστα «στη σοβαρή ακαδημαϊκή βιβλιογραφία», σύμφωνα με την οποία το όριο του 90% στο δημόσιο χρέος είναι καταλυτικό για την ανάπτυξη και άρα για την ανεργία. Οπως απέδειξαν όμως οι ακαδημαϊκοί Ρόμπερτ Πόλιν και Μάικλ Ας, οι συνάδελφοί τους είχαν κάνει χονδροειδή μαθηματικά λάθη στους υπολογισμούς τους, στην επίμαχη εργασία που δημοσιεύθηκε το 2010. Η αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, το υψηλό χρέος περιορίζει την ανάπτυξη στο 2,2% και όχι στο -0,1%. Μάλιστα, την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, οι χώρες με υψηλότερο χρέος αναπτύσσονταν και πιο γρήγορα. Τις τελευταίες δύο ημέρες, οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, δέχονται βροχή ερωτήσεων στη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων Αγια το συγκεκριμένο ζήτημα και απαντούν ότι «δεν βασιστήκαμε μόνο σε αυτήν και μόνο την εργασία, κάτι που θα ήταν γελοίο, αλλά και σε άλλες». Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι σε συνέντευξή του στην «Κ» τον περασμένο Νοέμβριο, ο κ. Ολι Ρεν είχε πει επί λέξει ότι η «δημοσιονομική προσαρμογή στην Ευρωζώνη πρέπει να συνεχιστεί γιατί έχουμε ξεπεράσει το επίπεδο του 90% χρέους, που έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει πολύ αρνητικά την ανάπτυξη», παραπέμποντας ουσιαστικά στην επίμαχη εργασία. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι οι Ράινχαρτ και Ρόγκοφ παραδέχθηκαν προχθές «ότι είχαν κάνει λάθος στα στοιχεία που περιέλαβαν στο υπολογιστικό φύλλο Excel» (!). Ερωτώμενος χθες από την «Κ» να σχολιάσει τη νέα «οικονομετρική» κριτική που δέχεται, ο κ. Ρεν δήλωσε τα εξής: «δεν σχεδιάζουμε την οικονομική μας πολιτική στη βάση μόνο και μιας εργασίας, αλλά στη βάση μιας ολιστικής προσέγγισης, καθώς και σε δικές μας μελέτες.

Η κάθε χώρα είναι διαφορετική και δεν υπάρχει μία λύση που να δουλεύει σε κάθε περίπτωση. Ομως γεγονός είναι ότι η βιώσιμη ανάπτυξη ξεκινάει από τα υγιή δημόσια οικονομικά».

Πάντως, με προχθεσινό τους άρθρο στους Financial Times, οι Πόλιν και Ας, οι οποίοι εξέθεσαν τη μαθηματική γκάφα των συναδέλφων τους, διευκρινίζουν ότι δεν τάσσονται υπέρ της αλόγιστης σπατάλης δημοσίων πόρων και του υπερδανεισμού. «Παρόλα αυτά, η έλλογη χρήση των δημοσιονομικών περιθωρίων για ελλείμματα, παραμένει το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο των κυβερνήσεων για να καταπολεμήσουν τη μαζική ανεργία, σε περιόδους ύφεσης».

Απάντηση Ρεν

Ερωτώμενος από την «Κ» να σχολιάσει τις νέες αιτιάσεις που δέχεται η Κομισιόν για την «οικονομετρική βάση» των πολιτικών της αποφάσεων, ο κ. Ολι Ρεν απάντησε ότι «παρότι είχαμε αναφερθεί στο συγκεκριμένο κείμενο στο παρελθόν ως ενδεικτική μελέτη, οι πολιτικές μας δεν βασίζονται σε μία και μόνο ερευνητική εργασία, αλλά στη βάση μιας ολιστικής αποτίμησης των σχετικών μελετών, καθώς και σε δικές μας αναλύσεις... Ο κύριος στόχος μας στην Ευρώπη είναι η βιώσιμη ανάπτυξη και για να τον επιτύχουμε, εργαζόμαστε σε τρία μέτωπα: α) Στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, β) στην εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού τομέα για να αποκατασταθεί η πίστωση στην οικονομία και γ) στη συνεπή δημοσιονομική προσαρμογή, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε χώρας. Η κρίση οφείλεται στο γεγονός ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες συγκέντρωσαν μη βιώσιμα επίπεδα χρέους, άλλες ιδιωτικού, άλλες δημόσιου, άλλες και τα δύο».

 

 

Του Νικου Χρυσολωρα

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του