Ο πλούτος μένει πάντα στον Βορρά

Είναι οι Ελληνες πλουσιότεροι των Γερμανών; Προφανώς όχι! Η στατιστική έρευνα για την περιουσία των νοικοκυριών που δημοσίευσαν οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προκάλεσε ζωηρότατες αντιδράσεις, καλλιεργώντας την υπόνοια ενός ζάπλουτου Νότου.

Στη Γερμανία, η εκμετάλλευση της έρευνας έγινε με τον πιο λαϊκίστικο τρόπο. Βοηθούσης της συστηματικά καλλιεργημένης πεποίθησης στην κοινή γνώμη ότι οι απρόσεκτοι λαοί της Ευρωζώνης ζητούν από τους προσεκτικούς Γερμανούς να πληρώσουν τα σπασμένα.

Το προβεβλημένο συμπέρασμα της έρευνας έλεγε ότι η καθαρή περιουσιακή θέση του τυπικού ελληνικού νοικοκυριού είναι στα 101.900 ευρώ, ενώ του αντίστοιχου γερμανικού είναι μόλις 51.400 ευρώ.

Το περιοδικό Spiegel κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα με εξώφυλλο έναν Νότιοευρωπαίο, που κρατάει ομπρέλα με ευρωπαϊκά αστέρια, καβάλα σε γαϊδουράκι με καλάθια να ξεχειλίζουν ευρώ. Υπό τον τίτλο «Το περί φτώχειας ψέμα». Οταν ο Σόιμπλε ρωτήθηκε, σήκωσε με απορία τους ώμους.

Οι ερευνητές της ΕΚΤ συνόδευσαν την έρευνα με πάμπολλες παρατηρήσεις, που όφειλαν να κάνουν τους πάντες πολύ προσεκτικούς στην εξαγωγή βιαστικών συμπερασμάτων.

Οι διαφορές πλούτου μεταξύ κρατών βρίσκονται κυρίως στις διαφορετικές συνήθειες ιδιοκτησίας. Ισπανοί, Σλοβάκοι και Σλοβένοι έχουν δικό τους σπίτι σε ποσοστό άνω του 80%. Ελληνες, Πορτογάλοι, Φινλανδοί και Βέλγοι γύρω στο 70%. Μέσος όρος της Ευρωζώνης στο 60%, οι Γάλλοι πιο κάτω (55%) και οι Ολλανδοί στο 57%. Οι Γερμανοί στο 44,2%, δηλαδή στο χαμηλότερο σημείο.

Η εξήγηση του ρόλου της ακίνητης περιουσίας ενισχύεται αφού οι μετρήσεις έγιναν πριν από τη μεγάλη κρίση, πριν δηλαδή ξεφουσκώσουν οι τιμές των ακινήτων. Η καθαρή περιουσιακή θέση των Γερμανών που διαθέτουν ιδιόκτητη πρώτη κατοικία ανέρχεται (κατά μέσον όρο) σε 381 χιλιάδες ευρώ, έναντι 190 χιλιάδων για τους Ελληνες.

Η διαπίστωση ότι οι πλούσιοι Γερμανοί είναι πλουσιότεροι άλλων Ευρωπαίων ενισχύεται από τις παρατηρήσεις του καθηγητή Paul de Grawe (μαζί με την οικονομολόγο Yemei Ji) που αφορά στην κατανομή του εθνικού πλούτου. Αυτή είναι και η ορθή βάση για να κρίνουμε ποιο κράτος μπορεί (και οφείλει) να βοηθήσει ένα άλλο κράτος. Σημαντικότατο μέρος του πλούτου ανήκει στο κράτος και στις εταιρείες και όχι στα νοικοκυριά.

Στη μέτρηση αυτή αποδεικνύεται ότι Ολλανδία, Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία κ.ά. είναι δύο φορές πλουσιότερες έναντι Ισπανίας, Ιρλανδίας, Ελλάδας και Πορτογαλίας. Το συμπέρασμα είναι απλό: η Βόρεια Ευρώπη οφείλει να συνεχίσει, αλλά και να εντείνει την υποστήριξη του Νότου. Μπορεί ο λαϊκισμός να είναι κυρίαρχος στα μίντια, ας μην κυριαρχήσει και στην υψηλή πολιτική.

 

 

Του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του