Εντός του 2012 υπεγράφησαν 976 επιχειρησιακές συμβάσεις

Μέσα από τη μετατροπή του ΟΜΕΔ σε έναν οργανισμό περισσότερο παροχής υπηρεσιών μεσολάβησης και λιγότερο διαιτησίας των εργασιακών διαφορών αναζητεί η διοίκησή του την αναζωογόνησή του, αλλά και τον θεσμικό δρόμο συνέχισης της λειτουργίας του λίγο πριν από το τέλος ακόμη και αυτών των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας και το πέρασμα στη μονοκρατορία των ατομικών συμφωνιών.

Το ενδεχόμενο να επικρατήσουν οι ατομικές έναντι ακόμη και αυτών των επιχειρησιακών συμβάσεων που σχεδιάζονται πρόχειρα με «ενώσεις προσώπων» 3 - 4 ατόμων, δεν απέκλεισε ούτε ο πρόεδρος του ΟΜΕΔ κ. Αγ. Ζησιμόπουλος, εκφράζοντας σε ημερίδα του ΟΜΕΔ την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέλος της μετενέργειας των συμβάσεων στα μέσα Μαΐου. Αλλωστε, σύμφωνα και με την παρουσίαση μελέτης (από τον μεσολαβητή κ. Χρ. Ιωάννου και τον διαιτητή και καθηγητή Νομικής κ. Κ. Παπαδημητρίου) οι επιχειρησιακές συμβάσεις φαίνεται να άγγιξαν εντός του 2012 το ανώτατο δυνατό σημείο της αύξησής τους. Εντός του 2012 υπεγράφησαν 976 επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις.

Οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις από τις 190 το 2008 μειώθηκαν σε 29 το 2012, ενώ μόλις 8 υποθέσεις συλλογικών διαπραγματεύσεων ρυθμίστηκαν με διαιτητικές αποφάσεις που εξέδωσε ο ΟΜΕΔ. Μετά τον Φεβρουάριο δεν έχει εκδοθεί καμία διαιτητική απόφαση, ενώ «ενισχύονται τα ερωτήματα όσον αφορά τη δυνατότητα ανανέωσης σημαντικού αριθμού κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων οι οποίες τα τελευταία χρόνια ανανεώνονταν συστηματικά μέσω της προσφυγής ή του ενδεχομένου προσφυγής στις υπηρεσίες διαιτησίας του ΟΜΕΔ», σημειώνεται στη μελέτη.

Ομως, οι ραγδαίες αλλαγές στα εργασιακά (συμπεριλαμβανομένης και της κατάργησης της επέκτασης των συμβάσεων) δεν αφορούν μόνο τον ρόλο του ΟΜΕΔ ή το είδος των συμβάσεων. Απειλούν, όπως επισημάνθηκε στην ημερίδα, και την ύπαρξη των ίδιων των οργανώσεων, εργοδοτικών ή εργατικών. Αλλωστε, το 72,6% των επιχειρησιακών συμβάσεων συνάπτεται από ενώσεις προσώπων και μόλις το 17,4% από επιχειρησιακά σωματεία. Επίσης, για πρώτη φορά στη συζήτηση (με τη συμμετοχή διαιτητών, στελεχών του υπουργείου Εργασίας, εκπροσώπων των εργοδοτικών οργανώσεων και της ΓΣΕΕ) αναγνωρίστηκε δημοσίως από τους διαιτητές ότι άλλαξε εντελώς η φορά στις διαπραγματευτικές συμπεριφορές. Από το 2012 και μετά παύει η εργατική πλευρά να είναι αυτή που κινεί τα νήματα «καταγγέλλοντας» και «επισπεύδοντας την αναδιαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας». Το 2012 η πρωτοβουλία περνάει στην εργοδοτική πλευρά. Ωστόσο και αυτή η πλευρά οφείλει να προσέξει, και όπως σημείωσε ο καθηγητής της Νομικής κ. Κ. Παπαδημητρίου, «να μην επιδιώξει να πάρει τη ρεβάνς» πάση θυσία. Ο ίδιος, απευθυνόμενος και στους διαιτητές, δεν δίστασε να επισημάνει ότι επί χρόνια, ενώ συμμετείχαν στη μονομερή –υπέρ των εργατικών προσφυγών– διαδικασία διαιτησίας, επαναπαύθηκαν στις δάφνες τους, οι οποίες απεδείχθησαν τόσο εφήμερες.

 

 

Tης Χριστινας Κοψινη

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του