Πώς χάθηκαν 17,4 εκατ. ευρώ

Η «καυτή» δεκαετία κακοδιαχείρισης στον Δήμο Μυκόνου

Τη χαώδη κατάσταση που επικρατούσε στα οικονομικά του Δήμου Μυκόνου, ενός από τους πλουσιότερους δήμους της χώρας, αποκαλύπτει η εισαγγελική πρόταση που κατατέθηκε στο Συμβούλιο Εφετών Αιγαίου στις αρχές της εβδομάδας. Οπως αποκαλύπτεται, το διάστημα 2002-2010 ο δήμος δεν διεκδίκησε την είσπραξη (από τέλη, μισθώματα και πρόστιμα) 17,4 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 7,6 εκατ. έχουν πλέον διαγραφεί. Επιπλέον υπάρχουν στοιχεία ότι «χάθηκαν» τουλάχιστον 1,7 εκατ. ευρώ.

Οπως προέκυψε από τη λογιστική πραγματογνωμοσύνη που διενεργήθηκε στο πλαίσιο της ανάκρισης:

l Σχετικά με το τέλος παρεπιδημούντων (2% επί των ακαθαρίστων εσόδων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων κάθε μορφής μέχρι τα τέλη του 2008 και 0,5% έκτοτε) διαπιστώθηκε ότι 923.949 ευρώ που κατέβαλαν δέκα ξενοδοχειακές επιχειρήσεις δεν κατέληξαν στο ταμείο του Δήμου Μυκόνου.

l Για τα τέλη χρήσης και εκμίσθωσης παραλιών (σ.σ.: τοποθέτηση καθισμάτων και ομπρελών από επιχειρηματίες) διαπιστώθηκε ότι 803.185 ευρώ, που κατέβαλαν 21 επιχειρήσεις δεν κατέληξαν στο ταμείο του Δήμου Μυκόνου.

Και στις δύο περιπτώσεις -σύμφωνα με την ίδια πηγή- υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πραγματικά ποσά που καταβλήθηκαν και υπεξαιρέθηκαν ήταν μεγαλύτερα.

Οσον αφορά τα έσοδα που θα μπορούσε να έχει ο δήμος την προηγούμενη δεκαετία (αλλά δεν αναζήτησε, παρέχοντας -όπως προκύπτει από την εισαγγελική παραγγελία- μια ιδιότυπη «ασυλία» στους επιχειρηματίες), η εικόνα είναι και εκεί αποκαλυπτική. Το σύνολο των εσόδων που δεν «βεβαιώθηκαν» (δηλαδή δεν καταγράφηκαν από την οικονομική υπηρεσία) και συνεπώς δεν εισπράχθηκαν το διάστημα 2002-2010 είναι: από τέλη παρεπιδημούντων, 9.195.377 ευρώ, από πρόστιμα που δεν «βεβαιώθηκαν» 7.519.622 ευρώ, από τέλη χρήσης και εκμίσθωσης παραλιών 527.424 ευρώ και από τέλη χρήσης κοινόχρηστων χώρων 167.060 ευρώ. Συνολικά 17.409.485 ευρώ.

Εχουν χαθεί όλα αυτά τα χρήματα; Οπως εκτιμά η πραγματογνωμοσύνη, για 7.623.654 ευρώ δεν μπορεί πλέον να επιδιωχθεί η είσπραξη, γιατί έχει παρέλθει η πενταετής προθεσμία, μετά την οποία διαγράφονται. Η εκτίμηση που εκφράζεται στην πραγματογνωμοσύνη (και η ακρίβειά της θα κριθεί από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων) είναι ιδιαίτερα σκληρή: «Χαρακτηριστική ήταν η χρόνια αδράνεια του Δήμου Μυκόνου όσον αφορά την επιβολή προστίμων, γενική δε ήταν η πεποίθηση και διάχυτη η εντύπωση στα εσωτερικά του δήμου και όχι μόνο, ότι πάγια πολιτική του δήμου χαραγμένη από τον ίδιο τον πρώην δήμαρχο ήταν η εξυπηρέτηση και οικονομική διευκόλυνση όλων των επιχειρηματιών της Μυκόνου που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και ειδικότερα δε του επιχειρηματία Α.Α. (σ.σ.: τα στοιχεία του δεν δημοσιεύονται για προφανείς λόγους), ο οποίος είχε κατ’ επανάληψη βοηθήσει τον δήμο οικονομικά και επιχειρηματικά (...) Από την εκτενή ανάλυση των παραπάνω προκύπτει ότι στον Δήμο Μυκόνου επί τουλάχιστον μία οκταετία, αλλά και επί μακρύτερο χρονικό διάστημα, είχε καταλυθεί με τον πλέον κραυγαλέο και απροκάλυπτο τρόπο κάθε έννοια χρηστής διαχείρισης και νομιμότητας». Οσον αφορά τους αιρετούς που εμπλέκονται στην υπόθεση (και αντιμετωπίζουν κατηγορίες για απιστία σε βαθμό κακουργήματος), στην εισαγγελική πρόταση αναφέρεται: «Ο πρώην δήμαρχος Χρήστος Βερώνης, ο νυν δήμαρχος Αθανάσιος Κουσαθανάς- Μέγας διαμόρφωσαν πολιτική εξυπηρέτησης των οφειλετών επιχειρηματιών του δήμου βλάπτοντας έτσι ουσιαστικά με τη συμπεριφορά τους τα συμφέροντα του δήμου (...) όπως και οι δύο αντιδήμαρχοι, Αλ. Βαμβακούρης και Θρ. Κοντομήτρος, με τις ειδικότερες αρμοδιότητές τους, παρέλειπαν συστηματικά να μεριμνούν για την εισοδηματική πολιτική του δήμου, συμμετέχοντας ενεργά με βαρύτατες ευθύνες στην ελάττωση της περιουσίας του δήμου».

 

 

Του Γιωργου Λιαλιου

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 

 

8

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του