Περί κομματικού «επαναπατρισμού»
Του Γιωργου Π. Τερζη
Οταν πριν από μία εβδομάδα ο πρωθυπουργός χαιρέτισε τη συμφωνία Cosco, ΗΡ και Τραινοσέ, που έχει ως στόχο την αναβάθμιση του Πειραιά ως εμπορευματικού κόμβου της νοτιοανατολικής Ευρώπης, αναφέρθηκε στη δυναμική που μπορεί να έχουν τέτοιας μορφής συνέργειες για την ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Αναφέρθηκε, δε, στην ανάγκη να δοθεί «το δικαίωμα της ελπίδας και της αισιοδοξίας για τα νέα τα παιδιά». Αν προσέξει κάποιος όλες τις πρόσφατες ομιλίες του κ. Σαμαρά, οι αναφορές «στα νέα τα παιδιά» είναι συνεχείς, δείγμα ότι ο πρωθυπουργός έχει επίγνωση του προβλήματος -ένας στους δύο νέους είναι άνεργος, ενώ αρκετοί αμείβονται με τα κατώτατα όρια- και έχει κατανοήσει την αναγκαιότητα να απευθυνθεί στους νέους αυτής της χώρας.
Η προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων είναι, προφανώς, στη σωστή κατεύθυνση, ή μάλλον είναι η μόνη κατεύθυνση, καθώς ουδείς εχέφρων μπορεί να ισχυρισθεί ότι θα είναι το Δημόσιο που κατ’ εξοχήν ή πάντως σε σημαντικό βαθμό θα δημιουργήσει τις θέσεις απασχόλησης που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Ωστόσο, από την κυβερνητική στρατηγική λείπει το βάθος.
Μόνο και μόνο το λεκτικό σχήμα μοιάζει μάλλον να απευθύνεται στους γονείς και όχι στα ίδια τα νέα τα παιδιά. Ασε δε που είναι πολύ πιθανόν ότι αυτά τα παιδιά δεν ακούνε όσα λέει ο πρωθυπουργός. Οχι προσωπικά ο κ. Σαμαράς, αλλά ο όποιος πρωθυπουργός θα βρίσκονταν σήμερα στη θέση του. Διάβασα την Κυριακή το ρεπορτάζ του Κων. Ζούλα στην «Κ» με τίτλο «Το φαινόμενο Γκρίλο και η Ελλάδα», στο οποίο αναδείκνυε το «φαινόμενο της γενεαλογικής ψήφου», δηλαδή την τάση των νεότερων ψηφοφόρων να απαξιώνουν τα κόμματα που ψήφιζαν οι γονείς τους και να στρέφονται σε νέα, και μάλιστα ανεξάρτητα από την ιδεολογική τους ταυτότητα.
Στην Ελλάδα, όπου τα κόμματα συνέβαλαν τα μάλα στην απαξίωσή τους, το φαινόμενο της γενεαλογικής ψήφου καταγράφηκε με ένταση στις εκλογές του Ιουνίου. Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, οι τρεις της σημερινής κυβέρνησης, δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν την ψήφο των νέων. Στις ηλικιακές ομάδες 18 - 24 αλλά και 24 - 35 ηττήθηκαν κατά κράτος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ υψηλές επιδόσεις είχε η Χρυσή Αυγή ακόμη και οι ΑΝΕΛ. Θυμάμαι, δε, χαρακτηριστικά τις εκκλήσεις «συντρόφων» στο Διαδίκτυο να κλειδώσουμε τις γιαγιάδες στο σπίτι προκειμένου να μην ψηφίσουν.
Η εικόνα αυτή είναι επιδεινούμενη, αφού η κυβέρνηση καλείται να διαχειρισθεί τη βαθύτερη φάση της ύφεσης και, ταυτόχρονα, το υψηλότερο σημείο ανεργίας χωρίς να έχει προφανή και άμεσης απόδοσης απάντηση. Αυτό μοιάζει να το αντιλαμβάνονται και οι επιτελείς του πρωθυπουργού, που από τη μία συνεχίζουν τον πόλεμο χαρακωμάτων με τον ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη -μπροστά σε μία μεγεθυνόμενη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας- επιχειρούν να υπερκεράσουν τη Χρυσή Αυγή και τις θέσεις της προκειμένου να επαναπατρίσουν ψηφοφόρους.
Οι εκλογές του περασμένου Ιουνίου στην Ελλάδα, ωστόσο, και κυρίως το φαινόμενο Γκρίλο στην Ιταλία, δείχνουν ότι οι νεότεροι της Ελλάδας και της Ε.Ε. που δεν έχουν ζήσει πόλεμο και μέχρι πρόσφατα καμία σοβαρή κοινωνική εκτροπή (σ.σ. υποθέτω πολλοί θα άκουσαν με ζήλια προχθές τον κ. Τσίπρα στο Ιδρυμα Καραμανλή να ομολογεί ότι γεννήθηκε μεταπολιτευτικά) δεν αποδέχονται κάποια ιδεολογική ταύτιση με τα κόμματα, ενώ η εναλλαγή κεντροδεξιών / κεντροαριστερών κυβερνήσεων που βίωσαν τους οδηγεί να αντιμετωπίζουν ενιαία τα υπάρχοντα κόμματα. Στρέφονται, λοιπόν, ευκολότερα σε ακραίες ή λαϊκίστικες φωνές, ειδικά αν έχουν και ένα χαρακτήρα «νεωτερισμού» στην πολιτική τους επικοινωνία, όπως επί παραδείγματι το Διαδίκτυο.
Εφόσον αυτά επιβεβαιωθούν, ο «επαναπατρισμός», όπως επιχειρείται, από τη Ν.Δ. και τα κόμματα της συγκυβέρνησης είναι πρακτικά αδύνατος. Με άλλα λόγια, χωρίς προσέγγιση και κινητοποίηση των ίδιων των νεότερων ηλικιών πάνω σε ένα πλάνο ανασυγκρότησης της χώρας, επανασχεδιασμού του παραγωγικού της ιστού, χωρίς την αξιοποίηση προσωπικοτήτων που μπορούν να λειτουργήσουν ως «πολλαπλασιαστές» ενός μηνύματος προς τους νέους, «τα νέα τα παιδιά» θα εξακολουθήσουν να μην ακούν. Και μπορεί στις επόμενες εκλογές να κλειδώσουν γιαγιάδες και παππούδες στο σπίτι...
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
6
Σχόλια (0 σχολιάστηκε):
Σχολιάστε το άρθρο