Π Ρ Ο Σ   Τ Ο  Σ Υ Μ Β Ο Υ Λ Ι Ο  Τ Η Σ  Ε Π Ι Κ Ρ Α Τ Ε Ι Α Σ

Α Ι Τ Η Σ Η     Α Κ Υ Ρ Ω Σ Ε Ω Σ

1). Του  Σωματείου με την επωνυμία «Έλληνες  Φορολογούμενοι», νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου,  που εδρεύει στη Αθήνα, οδός    Μνησικλέους 2 & Μητροπόλεως 43  και εκπροσωπείται νόμιμα.

2). Της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Eurocapital ανώνυμη εταιρεία επενδυτικής διαμεσολάβησης»,  που εδρεύει στην Αθήνα, οδός    .......  και εκπροσωπείται νόμιμα.

3). Σιάτρα Ιωάννη του Κωνσταντίνου, κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής, οδός ...

4). Κλειώση Χρήστου του Αγγελή, κατοίκου Αθηνών, οδός....

5). Κροκίδη Αγγελικής του Σπυρίδωνος, κατοίκου Κερκύρας, οδός ....

6). Τσαμπά Αικατερίνης του Μιχαήλ, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός ....

7). Καμπούρη Νικολάου του Κωνσταντίνου, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός ....

Κ Α Τ Α

1). Του Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Υπουργό Οικονομικών.

2). Της υπ΄ αριθ.  ΥΠΟΙΚ 07085ΕΞ2012/27.8.2012 (ΦΕΚ  164/Α΄/27-08-2012)  σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012.

3). Της υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας σύμφωνα με την από 22 Αυγούστου 2012  συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της «SIEMENS A.G.» και της «SIEMENS Α.Ε.».

4). Κάθε άλλης, συναφούς προς τις ανωτέρω,  προγενέστερης  ή μεταγενέστερης,  πράξεως ή παραλείψεως  της Διοικήσεως και κάθε σιωπηρά συναγόμενης πράξης παραίτησης από την επιβολή διοικητικού προστίμου και κάθε σιωπηρά συναγόμενης πράξης παραίτησης από αστικές αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου.

Προσφεύγουμε με έννομο συμφέρον ενώπιον του Δικαστηρίου Σας και ζητούμε την ακύρωση της υπ΄ αριθ.  ΥΠΟΙΚ 07085ΕΞ2012/27.8.2012 (ΦΕΚ  164/Α΄/27-08-2012) σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 καθώς και την ακύρωση  της υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας σύμφωνα με την από 22 Αυγούστου 2012  συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της «SIEMENS A.G.» και της «SIEMENS Α.Ε.» καθώς και κάθε άλλης, συναφούς προς τις  ανωτέρω,  προγενέστερης  ή μεταγενέστερης  πράξεως ή παραλείψεως  της Διοικήσεως, για τους κάτωθι προβαλλομένους νομίμους, βασίμους και αληθείς λόγους, καθώς και όσους επιφυλασσόμεθα να προσθέσουμε στο μέλλον με ιδιαίτερο δικόγραφο πρόσθετων λόγων.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ  –  ΕΝΝΟΜΟ  ΣΥΜΦΕΡΟΝ

Ο  Σύλλογος  «ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ» είναι ένας ανεξάρτητος, μη κυβερνητικός και μη κερδοσκοπικός οργανισμός.   Το Καταστατικό του Συλλόγου υπογράφηκε από τα ιδρυτικά του μέλη στις 21 Μαρτίου 2010 και εγκρίθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, στις 8 Φεβρουαρίου 2011, με την υπ' αριθμόν 556/2011 απόφασή του και καταχωρήθηκε στα Βιβλία Σωματείων του Πρωτοδικείου Αθηνών με αύξοντα αριθμό   28450/18-03-2011.

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Καταστατικού του, οι σκοποί του Συλλόγου μας είναι οι εξής:

α) Η προστασία των συμφερόντων του έλληνα φορολογούμενου.

β) Η ενημέρωση, εκπαίδευση και σωστή πληροφόρησή του έλληνα φορολογούμενου.

γ) Η υποβοήθηση των φορολογούμενων στην κατανόηση των φορολογικών υποχρεώσεων και διαδικασιών και των ζητημάτων κοινωνικής ασφάλισης.

δ) Η εμπέδωση της φορολογικής συνείδησης στους έλληνες πολίτες.

ε) Η υποβολή προτάσεων και πραγματοποίηση παρεμβάσεων σε θέματα φορολογίας και γενικά θεμάτων που άπτονται της λειτουργίας της οικονομίας.

στ) Η εκπροσώπηση των μελών του στα όργανα, τα οποία παίρνουν αποφάσεις που τον αφορούν, καθώς και στα όργανα της Δικαιοσύνης.

ζ) Η ανάληψη ενεργειών που θα βοηθούν στην αποτελεσματικότερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

η) Ο κοινωνικός έλεγχος των δαπανών της δημόσιας διοίκησης.

θ) Η γενικότερη προώθηση των συμφερόντων του έλληνα φορολογούμενου και της ελληνικής οικονομίας.

Με το άρθρο 324 του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E. το οποίο όριζε τα εξής:

«1. Εγκρίνεται το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG, που εδρεύει στην πόλη του Μονάχου στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και Siemens A.E., που εδρεύει στον Δήμο Αμαρουσίου του Νομού Αττικής, όπως το Σχέδιο αυτό με τα συνημμένα παραρτήματά του στην αγγλική γλώσσα και σε μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα προσαρτάται στον παρόντα νόμο ως Παράρτημα XI.

2. Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει την, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, Συμφωνία Συμβιβασμού».

Με την παράγραφο 2 της ανωτέρω διάταξης δόθηκε ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση στον κ. Υπουργό Οικονομικών να υπογράψει την Συμφωνία Συμβιβασμού μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS.   Στις 22-08-2012 ο Υπουργός Οικονομικών υπέγραψε ως πληρεξούσιος του Ελληνικού Δημοσίου την εγκριθείσα Συμφωνία Συμβιβασμού με την SIEMENS.

Με την από 22-08-2012 υπογραφείσα συμφωνία συμβιβασμού του Δημοσίου με την Siemens συμφωνήθηκαν μεταξύ άλλων και τα εξής:

«(1) Τα Μέρη συμφωνούν ότι, προς πλήρη και οριστική διευθέτηση όλων των απαιτήσεων που προκύπτουν με βάση το Αστικό και Διοικητικό Δίκαιο και που έχουν σχέση με την Υπόθεση (συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τον ανταγωνισμό),

η  SIEMENS αναλαμβάνει απέναντι στην ΕΔ τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

1. Παροχή ύψους 80 εκατομμυρίων ευρώ: Η SIEMENS προβαίνει στην ακόλουθη παροχή αναφορικά με τις εισπρακτέες απαιτήσεις της σε βάρος φορέων του Ελληνικού δημοσίου τομέα που μνημονεύονται στο Παράρτημα 2 («Παροχή των 80 εκατομμυρίων»). Η ΕΔ δηλώνει με την παρούσα, σύμφωνα με το άρθρο 477 του Ελληνικού Αστικού Κώδικα, σωρευτική αναδοχή χρέους ως εις ολόκληρο συνοφειλέτης για όλες τις εισπρακτέες απαιτήσεις που αναφέρονται στο Παράρτημα 2. Αμέσως μετά η SIEMENS, με την παρούσα προβαίνει σε άφεση χρέους ή θα μεριμνήσει για την άφεση χρέους σύμφωνα με το άρθρο 484 του Ελληνικού Αστικού κώδικα όλων των εισπρακτέων απαιτήσεων που αναφέρονται στο Παράρτημα 2 έναντι όλων των εις ολόκληρο συνοφειλετών αυτών, ώστε οι απαιτήσεις αυτές να αποσβεστούν στο σύνολο τους έναντι και των οφειλετών των απαιτήσεων που μνημονεύονται στο Παράρτημα 2. Για τους σκοπούς της επαλήθευσης της ισχύος των απαιτήσεων, τα Μέρη συμφώνησαν στο μηχανισμό που περιγράφεται στο Παράρτημα 2. Αμφότερες, η σωρευτική αναδοχή χρέους κατά το άρθρο 477 του Ελληνικού Αστικού Κώδικα και η άφεση χρέους κατά το άρθρο 484 του Ελληνικού Αστικού Κώδικα θα απαλλάσσονται από κάθε άμεσο ή έμμεσο φόρο, τέλος χαρτοσήμου, εισφορά, προμήθεια, τέλος, φορολογική υποχρέωση ή άλλη επιβάρυνση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ή τρίτων. Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας, συμφωνείται ρητά ότι ούτε η παρούσα Συμφωνία ούτε οι συμφωνίες που θα συναφθούν από τα Μέρη προς εκτέλεση και τελική εκπλήρωση της παρούσας Συμφωνίας θα θεωρούνται ότι αποτελούν δωρεά για τους σκοπούς της Ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας.

2. Παροχή ύψους 90 εκατομμυρίων Ευρώ: Η SIEMENS AG αναλαμβάνει την υποχρέωση, όπως περιγράφεται στο Παράρτημα 3, να διαθέσει για μία περίοδο πέντε (5) ετών από την Ημερομηνία ΄Εναρξης ισχύος της παρούσας Συμφωνίας (η «Περίοδος Παροχής») ένα συνολικό ποσό 90 εκατομμυρίων Ευρώ (η «Παροχή των 90 εκατομμυρίων») όπως περιγράφεται κατωτέρω για την υποστήριξη των κατωτέρω φορέων και δραστηριοτήτων της ΕΔ:

(1) Φορέων που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος στην ΕΔ.

(2) Σχεδίων και προγραμμάτων, περιλαμβανομένων προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, που στοχεύουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος στην ΕΔ.

(3) Πανεπιστημιακών και άλλων επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων στην ΕΔ, που αποσκοπούν να βελτιώσουν τη γνώση και την εξειδίκευση στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της αστικής ανάπτυξης.

(4) Προγραμμάτων υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της αστικής ανάπτυξης μέσω του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) της ΕΔ. κάθε έτος θα εξασφαλισθεί η δυνατότητα παροχής μέχρι 100 τέτοιων υποτροφιών.

(5) Παροχή ιατρικού εξοπλισμού (συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης, εγκατάστασης και συντήρησης του εξοπλισμού αυτού) που θα ζητηθεί για Δημόσια Νοσοκομεία, με έμφαση στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία, της ΕΔ, μετά από εκτίμηση των σχετικών αναγκών από το Υπουργείο Υγείας, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Εποπτείας, και σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Μολονότι η ανωτέρω υποχρέωση αναλαμβάνεται από τη Siemens AG, δικαίωμα εκπλήρωσης θα έχει και η Siemens AE. Κάθε καταβολή ποσών για συγκεκριμένα σχέδια ή φορείς θα αποφασίζεται από τα Μέρη σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο Παράρτημα 3.

3. Επένδυση ύψους ευρώ 100 εκατομμυρίων. Η Siemens AG αναλαμβάνει να διασφαλίσει τη συνεχιζόμενη παρουσία της SAE στην Ελλάδα, η οποία απασχολεί σήμερα περισσότερους από 600 εργαζομένους, με τη χρήση, εντός του 2012, των ενδεικνυόμενων μέσων και ενεργειών οικονομικής στήριξης της SAE με ποσό που υπολογίζεται στα 100 εκατομμύρια Ευρώ. Η εκπλήρωση αυτής της διάταξης θα στοιχειοθετείται εγγράφως στην Επιτροπή Εποπτείας από τους ορκωτούς ελεγκτές της SAE.

IV. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΔ

(3) Η ΕΔ (Ελληνική Δημοκρατία) παραιτείται με την παρούσα από κάθε αστική και διοικητική (περιλαμβανομένων εκείνων από ξέπλυμα χρήματος ή παραβάσεων της νομοθεσίας περί Ανταγωνισμού) αξίωση και πρόστιμο κατά της SIEMENS σε σχέση με την Υπόθεση. Η ΕΔ δεν θα καταθέσει ένδικα βοηθήματα αστικού ή διοικητικού δικαίου και δεν θα επιβάλει πρόστιμα ή κυρώσεις κατά της SIEMENS. Αν κάποιο τέτοιο ένδικο βοήθημα ή κύρωση έχει ήδη ασκηθεί ή επιβληθεί, η ΕΔ θα παραιτηθεί οριστικά, η δε κύρωση θα καταργηθεί ή / και ακυρωθεί οριστικά.

Επιπλέον, η ΕΔ θα διατηρήσει χωρίς ζημία τη SIEMENS σε σχέση με την Υπόθεση, συμφωνώντας ρητά ότι η παρούσα Συμφωνία έχει αμετάκλητο χαρακτήρα. Επιπλέον, εφόσον χρειαστεί, η ΕΔ θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια παροχής υπεράσπισης και εν γένει αρωγής προς τη SIEMENS σε σχέση με τις ανωτέρω αξιώσεις, πρόστιμα, αγωγές και/ή άλλες διαδικασίες. Σε περίπτωση πάντως που, παρ' όλα αυτά, τέτοιες αξιώσεις εγερθούν και/ή έννομες συνέπειες επέλθουν, η SIEMENS θα έχει έναντι της ΕΔ, δικαίωμα επίσχεσης και δικαίωμα συμψηφισμού του αντίστοιχου ποσού με την Παροχή των 90 εκατομμυρίων που περιγράφεται στον ΄Ορο III.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3: ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ

1. Σύνθεση της Επιτροπής Εποπτείας

Σε σύνολο επτά μελών της Επιτροπής Εποπτείας, τρία ορίζονται από την ΕΔ και άλλα τρία από τη SIEMENS, ενώ προεδρεύει ο Επίτροπος Εταιρικής Συμμόρφωσης, ο οποίος θα παραμείνει με την ιδιότητα του Προέδρου ακόμα και μετά την λήξη της Επιτροπείας. Η αντικατάσταση του Προέδρου θα λαμβάνει χώρα κατά τα οριζόμενα στο Παράρτημα 4.

Τα Μέρη θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να επιλέξουν πρόσωπα που θα δύνανται να εξαντλήσουν ως μέλη της Επιτροπής Εποπτείας τη διάρκεια της θητείας τους (βλ. αριθμό 6 παρακάτω). Εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των Μερών να προβούν στην αντικατάσταση οποιουδήποτε μέλους διορίζουν, οποτεδήποτε. Μία τέτοια αντικατάσταση ισχύει με το διορισμό του νέου μέλους και κατόπιν της έγγραφης γνωστοποίησης της στον Πρόεδρο της Επιτροπής Εποπτείας και το άλλο Μέρος. Τα πρώτα μέλη της Επιτροπής Εποπτείας θα οριστούν εντός 30 ημερών από την Ημερομηνία Εναρξης ισχύος της παρούσας Συμφωνίας.

2. Αρμοδιότητες

Η Επιτροπή Εποπτείας θα ασκεί τις αρμοδιότητες που προβλέπονται στην παρούσα Συμφωνία και όποιες άλλες αρμοδιότητες ενδέχεται να της αναθέσουν τα Μέρη με γραπτή συμφωνία.

3. Συνεδριάσεις και αποφάσεις

Η Επιτροπή Εποπτείας θα συνέρχεται όποτε απαιτείται προκειμένου να διεκπεραιώνει το έργο της όπως αυτό προβλέπεται στην παρούσα Συμφωνία. Κάθε Μέρος ή ο Πρόεδρος έχουν δικαίωμα να ζητούν την σύγκληση της Επιτροπής Εποπτείας υπό τον όρο ότι στο αίτημα προσδιορίζονται τα θέματα της ημερήσιας διάταξης. Το αίτημα σύγκλησης της Επιτροπής απευθύνεται στο άλλο Μέρος και τον Πρόεδρο, ο οποίος έχει την υποχρέωση να συγκαλέσει την σχετική συνεδρίαση χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, το αργότερο εντός δύο (2) εβδομάδων. Εάν ο Πρόεδρος δεν ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό, το αιτούμενο Μέρος έχει το δικαίωμα να συγκαλέσει τη συνεδρίαση εντός προθεσμίας δύο (2) επιπλέον εβδομάδων με ειδοποίηση που αποστέλλεται είτε με συστημένη επιστολή είτε με άλλο ανάλογο μέσο.

Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής Εποπτείας θα συγκαλούνται με ειδοποίηση 2 (δύο) τουλάχιστον εβδομάδων πριν από την ημερομηνία της συνεδρίασης, η οποία θα πραγματοποιείται μόνο σε μέρα που δεν αποτελεί επίσημη ελληνική αργία. Οι συνεδριάσεις θα πραγματοποιούνται κατά κανόνα στην Αθήνα, εκτός εάν η Επιτροπή κατά πλειοψηφία αποφασίσει διαφορετικά.

Οι αποφάσεις της Επιτροπής Εποπτείας θα λαμβάνονται με πλειοψηφία πέντε (5) ψήφων.

Με την προσβαλλόμενη υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίστηκε η  σύσταση, συγκρότηση και ο ορισμός μελών της Επιτροπής Εποπτείας σύμφωνα με την από 22 Αυγούστου 2012  συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της «SIEMENS A.G.» και της «SIEMENS Α.Ε.».

Ο Σύλλογος «Έλληνες Φορολογούμενοι» με προφανές έννομο συμφέρον προσφεύγει ενώπιον του Δικαστηρίου Σας και ζητεί την ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων καθώς σκοπός του  Σωματείου μας είναι και η προστασία και γενικότερη προώθηση  των συμφερόντων του έλληνα φορολογούμενου και της ελληνικής οικονομίας και η υποβολή προτάσεων και πραγματοποίηση παρεμβάσεων σε θέματα φορολογίας και η προστασία των έννομων συμφερόντων των  φορολογουμένων αφορά και την προστασία των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων των φορολογούμενων.

Επιπλέον, οι υπόλοιποι ιδιώτες προσφεύγοντες  νομιμοποιούμαστε ως φορολογούμενοι και Έλληνες πολίτες στην άσκηση της παρούσας αίτησης ακυρώσεως  καθώς οι  προσβαλλόμενες αποφάσεις βλάπτουν το δημόσιο και εθνικό συμφέρον και αντίκεινται στην έννοια της κυριαρχίας.  Το έννομο συμφέρον μας είναι προφανές, άμεσο και ενεστός, καθώς θιγόμαστε άμεσα από τις προσβαλλόμενες πράξεις διότι από την απώλεια, για το Ελληνικό Δημόσιο, δημοσίων εσόδων τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων (!) Ευρώ, θα δημιουργηθούν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις σε  εμάς τους έλληνες πολίτες και υφιστάμεθα άμεση περιουσιακή και ηθική βλάβη από τις προσβαλλόμενες πράξεις.   Επιπλέον η απώλεια δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα διατίθεντο σε δημόσιες δαπάνες και άμεσες ανάγκες του Κράτους,  θα έχει άμεσες και επιβλαβείς συνέπειες σε όλους τους έλληνες πολίτες, λαμβανομένης ιδιαιτέρως υπόψιν της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία τρία έτη. Για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως αρκεί το απλό έννομο συμφέρον και δεν απαιτείται η προσβολή δικαιώματος.

Η υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργού Οικονομικών αποτελεί εκτελεστή πράξη της Διοίκησης, έχει κανονιστικό χαρακτήρα, και παραδεκτώς προσβάλλεται με αίτηση ακυρώσεως.   Παραδεκτώς συμπροσβάλλεται με αίτηση ακυρώσεως λόγω συνάφειας και η υπογραφή από τον κ. Υπουργό Οικονομικών, κατόπιν ρητής νομοθετικής εξουσιοδότησης,  της συμφωνίας συμβιβασμού του Ελληνικού Δημοσίου με τη SIEMENS.     Tούτο γιατί,  εκτός του συμβατικού της χαρακτήρα, συνιστά και μονομερή εξουσιαστική ενέργεια της Διοικήσεως που δημιουργεί εξ αντικειμένου ρύθμιση, η οποία, πέραν των συμβαλλομένων, ισχύει και έναντι τρίτων, μη συμβαλλομένων, των οποίων επηρεάζει τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα (πρβλ. ΣτΕ 4576/1977, 4741/1988).

ΛΟΓΟΙ  ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ:

Ι.  Αρχή της υπεροχής και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος:

Όπως προκύπτει από το από 24-01-2011 Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens το Ελληνικό Δημόσιο υπέστη την εξής ζημία:

«Από όλες τις αποφάσεις  των γερμανικών δικαστηρίων προκύπτει ότι για όλες τις συμβάσεις που  συνήψε με τη SIΕMENS, το Ελληνικό Δημόσιο:

Α) κατέβαλε για κάθε μία 10% επιπλέον της αξίας της που αντιστοιχούσε σε «προμήθειες», μυστικές συμφωνίες και «λαδώματα», με την υπογραφή των σχετικών ενταλμάτων πληρωμής από τα αρμόδια όργανα, και

Β) τα αρμόδια όργανα του  Δημοσίου γιά την εκταμίευση και  πληρωμή των ποσών των συμβάσεων, πείσθηκαν να προβούν σε αυτές τις πληρωμές από την παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθών εκ μέρους των συμβληθέντων στις πιο πάνω συμβάσεις. Οι τελευταίοι με την υποβολή των σχετικών δικαιολογητικών προς έγκριση και εκταμίευση της δαπάνης, απέκρυψαν ότι το ύψος του «τζίρου» της συμβάσεως ήταν επαυξημένο κατά το πιο πάνω ποσοστό 10%.  Με αυτόν τον τρόπο έπεισαν τους αρμόδιους υπαλλήλους του Δημοσίου ότι η πραγματική και πληρωτέα αξία του έργου ήταν η αναγραφόμενη στις συμβάσεις και στα δικαιολογητικά, με σκοπό να προσπορήσουν, είτε στους εαυτούς τους, είτε στην εταιρεία  SIEMENS, είτε σε άλλα πολιτικά πρόσωπα ή αξιωματούχους, παράνομο περιουσιακό όφελος. Αυτό συνίστατο στην αξία του 10% επί του ποσού κάθε σύμβασης με αντίστοιχη ζημία του Ελληνικού Δημοσίου που υπολογίζονταν στην κοστολόγηση του έργου και στον συνολικό προϋπολογισμό, μετακυλίονταν, δηλαδή, στη σύμβαση, πληρώνονταν επομένως σε κάθε περίπτωση από τον αντισυμβαλλόμενο της Siemens. Η τελευταία δεν δαπανούσε βέβαια τεράστια ποσά ετησίως για να μειώνει, αλλά για να αυξάνει τα έσοδά της.

Από τα παραπάνω προκύπτει  μια πρωτοφανής ζημία του Ελληνικού Δημοσίου και των νομικών προσώπων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, που συνίσταται στην αύξηση κατά περίπτωση του τιμήματος που κατέβαλε για την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών από τη Siemens κατά το ποσό που διαπιστωμένα καταβλήθηκε για «προμήθειες» ή «ωφέλιμες δαπάνες» ή «λαδώματα».

Κατά συνέπεια το 10 % επί  του τζίρου των συμβάσεων αποτελεί υπερτιμολογημένο κόστος των προϊόντων  και υπηρεσιών που η εταιρεία Siemens παρείχε, όπως  αυτό αναλύεται και εξειδικεύεται στην από ομόφωνη αναφορά μας που απευθύνεται προς τον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, η οποία αποτελεί ενιαίο κείμενο με αυτήν την αναφορά και αναπόσπαστο τμήμα της.

Πέραν όμως της  ζημίας αυτής, η οποία είναι σαφώς περιουσιακή  και η οποία προήλθε εκτός των άλλων από τις υπαίτιες ζημιογόνες πράξεις ή παραλείψεις τόσο των επιφορτισμένων με την σύναψη και εκτέλεση πολιτικών στελεχών,  υπηρεσιακών παραγόντων των νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα  όσο και ανώτατων διευθυντικών στελεχών της εταιρείας SIEMENS υπάρχει και αποθετική ζημία. Αυτή συνίσταται στην μη προσήκουσα εκτέλεση διαφόρων συμβάσεων, όπως γιά παράδειγμα το C41, καθώς και η αξίωση για αποζημίωση για ηθική βλάβη που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα  από τις παράνομες δραστηριότητες των υπηρεσιακών παραγόντων και των στελεχών της SIEMENS. Η τελική ζημιά γιά κάθε σύμβαση μπορεί να προσδιοριστεί από το κόστος που θα είχε αυτή λαμβάνοντας υπ΄όψη την συνήθη πορεία των πραγμάτων, αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι αξιόποινες συμπεριφορές των στελεχών της Siemens και των υπαλλήλων κατά την έννοια του άρθρου 13 ΠΚ εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και των νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι ευθύνονται εις ολόκληρον λόγω του αδικοπρακτικού χαρακτήρα των πράξεων ή των παραλείψεων  προς αποκατάσταση κάθε ζημίας (αρθρ. 926 ΑΚ).

Η ευθύνη αυτή απορρέει - εκτός από τις διατάξεις του  αστικού δικαίου - από τις Οδηγίες  της Ευρωπαικής Ένωσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες εγκληματικές δραστηριότητες, του οργανωμένου εγκλήματος και την καθιέρωση της διαφάνειας στις δημόσιες συμβάσεις με έμφαση την δημοσιότητα και εντιμότητα τόσο κατά το στάδιο επιλογής – ανάληψης όσο και κατά το στάδιο εκτέλεσης αυτών. Ο επακριβής  προσδιορισμός της ζημίας, τόσο θετικής  και  όσο και αποθετικής,  που  υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο και  τα νομικά πρόσωπα που προφανώς υπερβαίνει κατ’ εκτίμηση το ποσό των 2.000.000.000,00 Ευρώ καθιστά αναγκαία την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης    σύμφωνα με  το άρθρο 183ΚΠοιΔικ,    κατά το οποίο « αν απαιτούνται ειδικές γνώσεις ορισμένης επιστήμης ή τέχνης για να γίνει ακριβής διάγνωση και κρίση κάποιου γεγονότος, οι ανακριτικοί υπάλληλοι μπορούν αυτεπαγγέλτως ή με αίτηση κάποιου διαδίκου να διατάξουν  πραγματογνωμοσύνη».

Όπως προκύπτει από  τα στοιχεία της δικογραφίας  μέχρι  σήμερα  δεν έχει διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη  ούτε για τον ΟΤΕ, ούτε για το C4I,  ούτε όμως  και έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα  από το Ελληνικό Δημόσιο και από τα   εμπλεκόμενα νομικά   πρόσωπα , π.χ. ΟΤΕ,  καίτοι έχει παρέλθει  ικανό χρονικό διάστημα από την δημοσιοποίηση του σκανδάλου.  Εξάλλου  δεν έχει ασκηθεί αγωγή  μέχρι σήμερα από το Ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο της οποίας σύμφωνα με το άρθρο 368ΚΠολΔικ επ. «Το δικαστήριο οφείλει να διορίσει πραγματογνώμονες αν το ζητήσει κάποιος διάδικος και κρίνει πως χρειάζονται ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης.

Αυτά αναφέρονται αναλυτικά στο από 24-01-2011 Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens (βλ. τις ΟΜΟΦΩΝΕΣ  6η και 11η  πορισματικές αναφορές).

Η άμεση περιουσιακή ζημία του Ελληνικού Δημοσίου, από τις παράνομες και υπαίτιες πράξεις της SIEMENS, προσδιορίσθηκε σε τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια Ευρώ (!).  Το ποσόν των δύο δισεκατομμυρίων Ευρώ δεν περιλαμβάνει την αποθετική ζημία του Δημοσίου (διαφυγόντα κέρδη), την ηθική βλάβη του Δημοσίου και των Ν.Π.Δ.Δ. καθώς και τα νόμιμα πρόστιμα που έπρεπε να είχαν επιβληθεί στη Siemens με βάση την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία.  Παρά ταύτα, και σε εμφανή δυσαναλογία με το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, η Συμφωνία Συμβιβασμού απάλλαξε τη Siemens από την υποχρέωση καταβολής τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων Ευρώ (!) και το Ελληνικό Δημόσιο παραιτήθηκε των νομίμων αξιώσεών του και συμβιβάστηκε με άφεση χρέους του εκ μέρους της Siemens για οφειλές του προς αυτήν ποσού 80 εκατομμυρίων ευρώ και με την καταβολή από τη Siemens ποσού 90 εκατομμυρίων ευρώ σε χρονικό ορίζοντα πέντε ετών.

Η διεκδίκηση και είσπραξη από το Ελληνικό Δημόσιο  τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων Ευρώ από τη SIEMENS επιβάλλεται από αποχρώντα λόγο όχι απλώς δημοσίου αλλά εθνικού συμφέροντος.  Όπως έχει κρίνει και η πρόσφατη νομολογία του Δικαστηρίου Σας (ΣτΕ 1620/2011, Ολ 668/2012, Ολ 1972/2012):  «Τέτοιο λόγο (δημοσίου συμφέροντος) δεν αποτελεί το απλό ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου, αποτελεί, όμως, η διασφάλιση "της δημοσιονομικής ισορροπίας του Κράτους". Εν προκειμένω, η δημοσιονομική ισορροπία του ελληνικού Κράτους, όπως είναι γνωστό, έχει ήδη σοβαρότατα κλονισθεί. Το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος είναι τεράστια, ανερχόμενα σε πρωτοφανή, στην ιστορία των δημόσιων οικονομικών της Χώρας, επίπεδα. Ως εκ τούτου, η αντιμετώπισή τους, λόγω και της διεθνούς συγκυρίας καθώς και των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης, εκτιμάται ως εξαιρετικά δυσχερής. Τα πρώτα άμεσα μέτρα, για την εξοικονόμηση πόρων, με μείωση των δημόσιων δαπανών και αύξηση των φορολογικών εσόδων, έλαβε ο νομοθέτης με το ν.3833/2010 " Προστασία της εθνικής οικονομίας-Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης" (ΦΕΚ A' 40/15.3.2010). Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, τα μέτρα αυτά είναι ανάλογα προς την άμεση και επιτακτική ανάγκη να προστατευθεί το εθνικό συμφέρον και πρόσφορα, προκειμένου το κράτος να ανταποκριθεί στην ανάγκη μείωσης του υπερβολικού ελλείμματος.

Με την ψήφιση του ν.3845/2010 " Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΦΕΚ Α΄65/2010) εφαρμόζεται πρόγραμμα οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής, προκειμένου να επιτευχθεί η μείωση του ελλείμματος, να διασφαλισθεί η δυνατότητα εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και η αποφυγή της παύσης των πληρωμών του Κράτους, δηλαδή η αποτροπή της οικονομικής κατάρρευσης, με μακροχρόνιες, άκρως δυσμενείς, όχι μόνον οικονομικές και κοινωνικές, αλλά ενδεχομένως και εθνικές επιπτώσεις (βλ. την αιτιολογική έκθεση του ν.3845/2010 και τα προσαρτημένα στο νόμο αυτό Παραρτήματα). Η μείωση, συνεπώς, του δημοσίου χρέους δεν συνιστά έναν απλώς δημοσιονομικό στόχο, αλλά αποτελεί εθνικό διακύβευμα.   Και τούτο διότι η δημοσιονομική κρίση έχει, εξαιτίας της πρωτοφανούς διάστασής της, χαρακτήρα εθνικής κρίσης». Τα διάφορα δημοσιονομικά μέτρα που λήφθηκαν τα τελευταία δύο έτη κρίθηκαν αναγκαία και από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Σας (ΣτΕ 1620/2011, Ολ ΣτΕ 668/2012, Ολ ΣτΕ 1972/2012). Και τούτο διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου Σας, συμβάλλουν στην επίτευξη ενός μείζονος εθνικού συμφέροντος σκοπού, εκείνου της διασφάλισης της δημοσιονομικής ισορροπίας αρχικά, ήδη δε της αποτροπής της οικονομικής κατάρρευσης της Χώρας.

Λαμβανομένης υπόψιν της ανάγκης για εξασφάλιση της δημοσιονομικής ισορροπίας της χώρας και της αποτροπής της κρατικής χρεοκοπίας, δεν είναι ανεκτή, νομικά, ηθικά αλλά και δημοσιονομικά, η παραίτηση του Ελληνικού Δημοσίου από τις νόμιμες αξιώσεις του και η απαλλαγή της εταιρείας Siemens από την καταβολή του ποσού των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ που οφείλει στο Ελληνικό Δημόσιο.  Σημειωτέον ότι, για την αποτροπή της χρεωκοπίας της χώρας ο ελληνικός λαός, ακόμη και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, έχει ήδη υποβληθεί σε τεράστιες οικονομικές θυσίες (!). Υπό αυτό το πρίσμα η απώλεια από το Δημόσιο στην τρέχουσα συγκυρία, και μάλιστα τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων ευρώ από μία εταιρεία που με πρόθεση το ζημίωσε, προσκρούει όχι μόνο στο υπέρτερο δημόσιο συμφέρον αλλά και στο εθνικό συμφέρον.

Κατά συνέπεια,  το άρθρο 324  του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., η από 22-08-2012 συμφωνία συμβιβασμού  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 και η εφαρμοστική της σύμβασης υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας, αντίκεινται στο δημόσιο και εθνικό συμφέρον της χώρας του οποίου η κανονιστική ισχύ είναι κατά την νομολογία που αναφέρθηκε ανωτέρω ικανή να αποτρέψει την εφαρμογή διατάξεων νομοθετικής ή και υπερνομοθετικής ισχύος (βλ. ειδικά 1620/2011 ΣτΕ). Κατά συνέπεια ενόψει της συνδρομής λόγων δημοσίου συμφέροντος που έχουν διαγνωστεί τόσο από την νομολογία όσο και από τις πορισματικές εκθέσεις της βουλής, οι ανωτέρω προσβαλλόμενες πράξεις τυγχάνουν για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

ΙΙ.  Αρχή της νομιμότητας και του Κράτους Δικαίου:

Το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνει πλέον και ρητώς την θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου, η οποία συνάγεται και από άλλες διατάξεις.  Το περιεχόμενο της αρχής του κράτους δικαίου συνίσταται στο ότι η πολιτειακή δράση, εν προκειμένω η δράση των οργάνων της εκτελεστικής λειτουργίας, προσδιορίζεται και περιορίζεται από κανόνες δικαίου οι οποίοι καθορίζουν τα όργανα, τα μέσα και τη διαδικασία της δράσης αυτής.    Ειδικότερη έκφανση του Κράτους Δικαίου αποτελεί η αρχή της νομιμότητας της διοικήσεως,  σύμφωνα με την οποία  η δημόσια διοίκηση υπόκειται στο δίκαιο και οφείλει να σέβεται τις επιταγές και τις απαγορεύσεις του.

Η απαλλαγή της εταιρείας SIEMENS από την οποιαδήποτε αστική και διοικητική της ευθύνη, ακόμη και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και για παράβαση της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού, δεν συνάδει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά και την συνταγματική αρχή ότι το Κράτος αποτελεί τον εγγυητή της νομιμότητας και του δικαίου. Οι παραβάσεις της εταιρείας ήταν πολύ σοβαρές και είχαν διαρκέσει, σύμφωνα με το πόρισμα της Βουλής, τουλάχιστον 20 χρόνια. Οι πρακτικές της θεμελιώνουν παράβαση του Ν. 703/1977 «περί ανταγωνισμού» και του Ν. 3691/2008 «για ξέπλυμα χρήματος», παραβάσεις οι οποίες επισύρουν βαρύτατες κυρώσεις, τόσο ποινικές όσο και διοικητικές.  Επιπλέον, η ευθύνη αυτή απορρέει - εκτός από τις διατάξεις του  αστικού και ποινικού δικαίου – και από τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες εγκληματικές δραστηριότητες, του οργανωμένου εγκλήματος και την καθιέρωση της διαφάνειας στις δημόσιες συμβάσεις με έμφαση την δημοσιότητα και εντιμότητα τόσο κατά το στάδιο επιλογής – ανάληψης όσο και κατά το στάδιο εκτέλεσης αυτών, όπως έκρινε και το ομόφωνο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens.

Η Siemens έχει πληρώσει πρόστιμα για τις δωροδοκίες που έχει κάνει παγκοσμίως και στην Ελλάδα, 400 εκατ. δολάρια πρόστιμο πλήρωσε μόνο στις Η.Π.Α. Επίσης της επιβλήθηκε πρόστιμο 400 εκατομμυρίων Ευρώ (550 εκατομμυρίων δολαρίων) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) για παραβίαση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας.   Η διαφθορά στις κρατικές προμήθειες και τα δημόσια έργα, συνιστά ουσιαστικό παράγοντα διαμόρφωσης και διόγκωσης του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.  Η διαφάνεια αποτελεί κυρίαρχη έννοια του συνολικού πλαισίου των κανόνων που διέπουν το  καθεστώς ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων κατά το δίκαιο της Ευρωπαικής Ένωσης  και κατ’ επέκταση για τα εθνικά δίκαια.  Δηλαδή είναι γενική αρχή του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων, που ρυθμίζει και τον τρόπο ερμηνείας τους.

Η, χωρίς προφανές δημόσιο συμφέρον, απαλλαγή της Siemens από πρόστιμα, διοικητικές κυρώσεις και την αστική της ευθύνη για αποζημίωση του δημοσίου δεν συνάδει με την αρχή της νομιμότητας και του Κράτους Δικαίου, όπως αυτές απορρέουν από το άρθρο 25 του Συντάγματός μας.   Κατά συνέπεια το άρθρο 324  του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., η από 22-08-2012 συμφωνία συμβιβασμού  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 και η εφαρμοστική της σύμβασης υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας, αντίκεινται στο άρθρο 25 του Συντάγματός μας που κατοχυρώνουν τις αρχές του Κράτους Δικαίου και της Νομιμότητας της Διοικήσεως και οι ανωτέρω προσβαλλόμενες πράξεις τυγχάνουν και για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

ΙΙΙ.  Αρχή της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη απέναντι στη Διοίκηση:

Η συμφωνία συμβιβασμού του ελληνικού δημοσίου με την εταιρεία SIEMENS βρίσκεται σε εμφανέστατη δυσαρμονία με το πόρισμα και τα προτεινόμενα μέτρα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που συστήθηκε για να διερευνήσει την ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο από τις συμβάσεις του με τη Siemens.   Στο ομόφωνο πόρισμα προσδιορίζεται η ζημία του Δημοσίου στο ποσόν των 2.000.000.000 ευρώ και στις ομόφωνες πορισματικές αναφορές (βλ. 6η και 14η ομόφωνη πορισματική αναφορά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής) γίνεται λόγος για άσκηση αγωγών αποζημιώσεων σε βάρος της Siemens και για επιβολή διοικητικών προστίμων. Ειδικότερα η 6η πορισματική αναφορά αναφέρει: «Στο πλαίσιο έρευνας που διενεργεί  η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής σε σχέση με τη γνωστή υπόθεση SIEMENS, ήρθαν στο φως στοιχεία τα οποία, κατά την άποψή μας, δικαιολογούν την άσκηση αγωγών, αιτήσεων λήψεως ασφαλιστικών μέτρων  σε βάρος  των εταιρειών SIEMΕNS AG,  SIEMENS ΑΕ, των  στελεχών  τους  και κάθε άλλου εμπλεκομένου  φυσικού ή νομικού προσώπου.   Τα  στοιχεία αυτά, έχοντας προς τούτο  υποχρέωση, που απορρέει όχι μόνο από το νόμο, αλλά και από τη λαϊκή επιταγή για διαφάνεια και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης».

Τα ανωτέρω ομόφωνα πορίσματα της Βουλής δημιούργησαν στους Έλληνες πολίτες την πεποίθηση και την προσδοκία ότι το Κράτος, όπως είχε υποχρέωση από το νόμο, αλλά και από τη λαϊκή επιταγή για διαφάνεια και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης,  θα ασκούσε τα νόμιμα δικαιώματά του για την πλήρη αποζημίωσή του και την επιβολή των νόμιμων κυρώσεων σε όσους έβλαψαν το Δημόσιο, και κατ΄επέκταση τον φορολογούμενο έλληνα πολίτη.  Η αναντιστοιχία αυτή του πορίσματος και της Συμφωνίας Συμβιβασμού προκαλεί διατάραξη στις σχέσεις εμπιστοσύνης Κράτους – Πολίτη, καθώς ο έλληνας πολίτης έχει την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη απέναντι στο Κράτος για την διαχείριση και προστασία της δημόσιας περιουσίας και των εν γένει συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, και κατ΄ επέκταση του έλληνα πολίτη.

Κατά συνέπεια, το άρθρο 324  του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., και οι προσβαλλόμενες πράξεις αντίκεινται στις αρχές της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη απέναντι στη Διοίκηση, ως ιδιαίτερες εκφάνσεις του Κράτους Δικαίου, και τυγχάνουν και για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

ΙV.  Κατά παράβαση του άρθρου 106 παρ. 2 του Συντάγματος:

Οι προσβαλλόμενες πράξεις έρχονται σε αντίθεση και τη διάταξη του άρθρου 106  παρ. 2 του Συντάγματος που ορίζει:

«2. H ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας».

Σύμφωνα με όσα ορίζονται στην  εισαγωγή του από 24-01-2011 Πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής:

«Το σκάνδαλο SIEMENS αφορά μια πρωτόγνωρη υπόθεση, στο πλαίσιο μιας  πολυεθνικής εταιρείας, που είναι leader στο χώρο των τηλεπικοινωνιών διεθνώς. Στο εσωτερικό αυτής είχε διαμορφωθεί ιδιαίτερη οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη, τα οποία ενεργούσαν από κοινού ως εγκληματική οργάνωση χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα (που αποσκοπούσαν αφενός στην εξασφάλιση μαύρου χρήματος και αφετέρου στην διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές) και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και  ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός της παραπάνω παράνομης δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.

Η παραπάνω αυτή εγκληματική δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί  παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.

Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε με τον πιο γλαφυρό τρόπο την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στη χώρα, σε σημείο που αυτή να καθίσταται ενδημικό, αυτοτροφοδοτούμενο και αυτοαναπαραγόμενο συστημικό φαινόμενο στο ελληνικό κράτος.

Παράλληλα, παρατηρείται στρέβλωση τόσο στη λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, όσο και στην ομαλή αναπτυξιακή λειτουργία της οικονομίας,  καθώς:

α) Νοθεύεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και η σχέση εντολής  και αντιπροσώπευσης μεταξύ αφενός πολιτικών κομμάτων και βουλευτών και αφετέρου των πολιτών, καθώς η συσσώρευση μαύρου πολιτικού χρήματος και αθέμιτης ισχύος υπέρ των «ευνοούμενων» διαφόρων επιχειρηματικών συστημάτων νοθεύει τους κανόνες διαμόρφωσης επιρροής στην κοινή γνώμη και το εκλογικό σώμα.

β) Νοθεύεται ο υγιής επιχειρηματικός ανταγωνισμός και εμποδίζεται σοβαρά η ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, καθώς τόσο η συγκεκριμένη επιχείρηση, όσο και οι άλλες επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ανάλογες πρακτικές, εκτοπίζουν από τις προμήθειες και τα έργα του Ελληνικού Δημοσίου και των ΔΕΚΟ (που συνιστούν μεγάλο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας) άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις που δεν χρησιμοποιούν τέτοιες πρακτικές, με αποτέλεσμα την αθέμιτη κυριαρχία τους στην αγορά, γεγονός που έχει πολύ σημαντικές αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας».

Εκ των ανωτέρω συνάγεται με σαφήνεια ότι η εταιρεία SIEMENS έχει ασκήσει επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα με τρόπο που προκάλεσε σημαντική βλάβη στην εθνική οικονομία της χώρας.   Η  Συμφωνία Συμβιβασμού απαλλάσσει την Siemens από όλες τις ευθύνες της για τη ζημιά που προκάλεσε στην οικονομία της χώρας μας και επιπλέον η Συμφωνία δεν καθιερώνει κάποιο πλέγμα εγγυήσεων για την εξασφάλιση της διαφάνειας σε οποιεσδήποτε μελλοντικές συμβάσεις του Δημοσίου με την Siemens.   Οι μόνες αναφορές στην σύμβαση είναι ότι η Siemens εκφράζει τη λύπη της για την συμπεριφορά ορισμένων στελεχών της στην Ελλάδα και δηλώνει ότι προχώρησε σε μέτρα αυτοκάθαρσης κάνοντας εκτεταμένες αλλαγές στη Διοίκησή της και αναθεωρώντας εκ βάθρων τις εσωτερικές της οδηγίες για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Κατά συνέπεια το άρθρο 324  του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., η από 22-08-2012 συμφωνία συμβιβασμού  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 και η εφαρμοστική της σύμβασης υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας, αντίκεινται στο άρθρο 106 παρ. 2  του Συντάγματός μας, το οποίο αναπτύσσει σαφή κανονιστική ισχύ ικανή να  αποτρέψει ακριβώς τέτοιες αυθαίρετες ρυθμίσεις  με αποτέλεσμα και οι ανωτέρω προσβαλλόμενες πράξεις τυγχάνουν και για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

V.    Κατά παράβαση του Άρθρου  4 παρ. 1 του Συντάγματος:

Κατά  πάγια  νομολογία  του  ΣτΕ το άρθρ. 4 που κατοχυρώνει την συνταγματική αρχή της ισότητας του Συντάγματος «θεσπίζει κανόνα δεσμευτικόν και για τον νομοθέτην η τήρηση του οποίου δεν διαφεύγει τον έλεγχο των δικαστηρίων και συνιστά θεμελιώδη κανόνα δικαίου,  αποκλείοντα την δημιουργία ανισοτήτων, ανεπίδεκτων δικαιολογήσεως» (300/1951, 1956/1950, 1400, 768, 321/1948, 2176, 2175/1947 1656, 1545/1952, 300/1951, 667/1950, 1400, 768, 125/1948). Συνέπεια των ανωτέρω είναι ότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει όχι μόνο την ισότητα ενώπιον του νόμου αλλά και την ισότητα του ίδιου του νόμου,  η οποία αφορά όχι την εφαρμογή  αλλά την ίδια την θέσπιση του νόμου. Επίσης ο απλός νομοθέτης δεσμεύεται  από την αρχή της ισότητας όχι μόνο  όπως αυτή είναι διατυπωμένη στο Σύνταγμα αλλά και όπως αυτή είναι διεξοδικότερα διατυπωμένη στις διεθνείς διακηρύξεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου που υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 28 παρ. 1 του Συντάγματος υπερισχύουν των νόμων.

H διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά την οποία οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, θεσπίζει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου, αλλά και την ισότητα του τελευταίου έναντι των πρώτων, υπό την έννοια ότι ο νομοθέτης δεσμεύεται, όταν ρυθμίζει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις που αφορούν περισσότερες κατηγορίες προσώπων, να μην εισάγει αδικαιολόγητες διακρίσεις και εξαιρέσεις, εκτός αν αυτές επιβάλλονται από λόγους κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, την ύπαρξη των οποίων ελέγχουν τα δικαστήρια (ΣτΕ 737/2001, Ολ. ΑΠ 3/1997, 7/1993, 6/1992).

Επιπρόσθετα, η αρχή της ισότητας, την οποία καθιερώνει το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, αποτελεί νομικό κανόνα που επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες.  Ο κανόνας αυτός δεσμεύει όλα τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας και ειδικώτερα τόσο τον κοινό νομοθέτη κατά την ενάσκηση της λειτουργίας που αναθέτουν σ' αυτόν οι οικείες συνταγματικές διατάξεις, όσο και τη διοίκηση, όταν θεσπίζει μέτρα που έχουν κανονιστικό χαρακτήρα.   Η παραβίαση της συνταγματικής αυτής αρχής ελέγχεται από τα δικαστήρια, ώστε να διασφαλίζεται η πραγμάτωση του κράτους δικαίου και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθενός με ίσους όρους. Κατά το δικαστικό αυτό έλεγχο, που είναι έλεγχος ορίων, αναγνωρίζεται στον κοινό νομοθέτη ή την κατ' εξουσιοδότηση θεσμοθετούσα διοίκηση η ευχέρεια να ρυθμίσει με ενιαίο ή με διαφορετικό τρόπο τις ποικίλες προσωπικές ή πραγματικές καταστάσεις και σχέσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματικές ή άλλες συνθήκες που συνδέονται με κάθε μια από τις καταστάσεις ή σχέσεις αυτές και στηριζόμενος σε γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, που βρίσκονται σε συνάφεια προς το αντικείμενο της ρύθμισης. Πρέπει όμως η επιλεγόμενη ρύθμιση να κινείται μέσα στα όρια που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας και τα οποία αποκλείουν τόσο την έκδηλα άνιση μεταχείριση, είτε με τη μορφή της εισαγωγής καθαρά χαριστικού μέτρου ή προνομίου είτε με την μορφή της επιβολής αδικαιολόγητης επιβάρυνσης, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων ή την ενιαία μεταχείριση προσώπων που βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες με βάση όλως τυπικά ή συμπτωματικά ή άσχετα μεταξύ τους κριτήρια (ΣτΕ 183/2001).

Εξάλλου η νομολογία  του ΣτΕ έχει δεχτεί ανεπιφύλακτα ότι ο νομοθέτης «δεν δύναται να δημιουργή ανισότητας ανεπιδέκτους οιασδήποτε δικαιολογήσεως και αντικειμένας στο κοινό περί δικαίου αίσθημα» και έχει επανειλημμένα σταθεί απέναντι σε κάθε απόπειρα της νομοθετικής εξουσίας να δημιουργήσει θύλακες αυθαιρεσίας που καταστρατηγούσαν την αρχή της ισότητας στα πλαίσια εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων.    Ενδεικτικά παρατίθεται η ακόλουθη νομολογία: ΣτΕ  2175/1947, 125/1948, 830/1950, 2080/1950, 159/1951, 2434/1952, 2098/1953, 2415/1953, 7/1956,  1179/1956, 1283/1960, 1814/1962, 545/1963, 1016/1963, 2721/1964, 275/1967, 2314/1968,  595/1970, 1018/1971, 1822/1974, 1616/1977, 3217/1977, 1463/1978, 1703/1978, 564/1980, 1661/1980, 2831/1980 2789/1981, 2925/1983, 2144/1984, 2786/1984, 4846/1984, 1030/1985, 1773/1985, 2670/1986, 2929/1986, 826/1989.

Η προνομιακή μεταχείριση ενός προσώπου (φυσικού ή νομικού) από την  ελληνική πολιτεία  αναφορικά με τις  αστικές του ευθύνες έναντι του ελληνικού δημοσίου παραβιάζει τον κανόνα της ισότητας όλων έναντι στον νόμο. Παράλληλα όμως έρχεται και σε αντίθεση με την συνταγματικώς κατοχυρωμένη  κατανομή των βαρών ανάλογα με τις δυνάμεις των ελλήνων, αφού μια διάταξη σαν αυτή επιβαρύνει το δημοσιονομικό-φορολογικό φορτίο της κοινωνίας με τουλάχιστον δυο δισεκατομμύρια ευρώ  τα οποία το Ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις του,  θα αναγκαστεί να εξεύρει μέσω της φορολόγησης και της περικοπής παροχών του κοινωνικού κράτους. Υφίστανται επομένως δυο διακριτές παραβιάσεις της αρχής της ισότητας: Μία παραβίαση αναφορικά με την δημιουργία ειδικού καθεστώτος αστικού και διοικητικού ακαταδίωκτου υπέρ της συγκεκριμένης επιχείρησης και αφετέρου παραβίαση αναφορικά με την δημοσιονομική διάσταση της αρχής της ισότητας αφού άμεσο αποτέλεσμα αυτής είναι η μετακύλιση ενός βάρους από την συγκεκριμένη επιχείρηση στην ελληνική κοινωνία που θα χρειαστεί να το αντισταθμίσει με φορολογικά μέτρα και συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους.

Έτσι το άρθρο 324 του Ν. 4072/2012 και οι προσβαλλόμενες πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εισάγουν μία αδικαιολόγητα ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ των εταιρειών SIEMENS A.G. και SIEMENS Α.Ε. οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα σε βάρος όλων των υπολοίπων ελλήνων και ελληνικών νομικών προσώπων,  συμπεριλαμβανομένων και των αιτούντων.

Κατά συνέπεια το άρθρο 324  του Ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86/Α΄/11-04-2012) με το οποίο εγκρίθηκε το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Siemens AG και Siemens A.E., η από 22-08-2012 συμφωνία συμβιβασμού  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012 και η εφαρμοστική της σύμβασης υπ΄ αριθ. 1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας, αντίκεινται στο άρθρο 4 παρ. 1  του Συντάγματός μας και οι ανωτέρω προσβαλλόμενες πράξεις τυγχάνουν και για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

Επειδή η παρούσα αίτηση ακυρώσεως είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθής,  παραδεκτώς δε ασκείται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας.

Επειδή οι προσβαλλόμενες πράξεις (υπογραφή της σύμβασης συμβιβασμού και η  εφαρμοστική  της  σύμβασης  Υπουργική Απόφαση για τον ορισμό  της Επιτροπής Εποπτείας)  αποτελούν κανονιστικές πράξεις που εκδόθηκαν με βάση ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση, δυνάμει διάταξης τυπικού Νόμου (άρθρο 324 παρ. 2 του Ν.  4072/2012), και παραδεκτώς προσβάλλονται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας.

Επειδή τόσο η σύμβαση συμβιβασμού του Ελληνικού Δημοσίου με την SIEMENS, όσο και η προσβαλλόμενη Υπουργική Απόφαση (εκτελεστή πράξη) για τον ορισμό της Επιτροπής Εποπτείας της Συμφωνίας  προσκρούουν στο δημόσιο και εθνικό συμφέρον της χώρας μας και αντίκεινται σε διατάξεις του Συντάγματός μας και τυγχάνουν και για αυτόν τον λόγο ακυρωτέες.

Επειδή η Συμφωνία Συμβιβασμού ρυθμίζει απροσδιόριστο αριθμό έννομων σχέσεων συνιστάμενων αφενός στην παραίτηση από την εξουσία επιβολής διοικητικών προστίμων και αφετέρου στην παραίτηση από αστικές αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου.

Επειδή το έννομο συμφέρον  μας είναι προφανές.

Επειδή έχουμε κοινό έννομο συμφέρον να προσβάλλουμε την Υπουργική Απόφαση η οποία αποτελεί εκτελεστή πράξη.

Επειδή σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1  του Ν.  3900/2010: «Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με πράξη τριμελούς Επιτροπής, αποτελούμενης από τον Πρόεδρό του, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο του αρμόδιου καθ' ύλην Τμήματος, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων.  Η πράξη αυτή δημοσιεύεται σε δύο ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών και συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα. Μετά την επίλυσή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορεί να παραπέμψει το ένδικο μέσο ή βοήθημα στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ως άνω ζήτημα, και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη, η δε μη άσκησή της δεν δημιουργεί δικαίωμα ασκήσεως ανακοπής ή τριτανακοπής».

Επειδή στην προκειμένη περίπτωση υφίσταται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος, που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων, καθώς αφορά την απώλεια δημοσίων εσόδων τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων ευρώ με άμεσες συνέπειες και στον κρατικό προϋπολογισμό, στην εθνική οικονομία της χώρας και στους έλληνες πολίτες  και, ως εκ τούτου, συντρέχει νόμιμη περίπτωση για την εισαγωγή της υποθέσεως στην πλήρη Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 του Ν. 3900/2010 και 14&2 περ. β΄ του Π.Δ.  18/1989.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

και όσους νόμιμα επιφυλασσόμεθα να προσθέσουμε στο μέλλον και με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας.

ΖΗΤΟΥΜΕ

1. Να γίνει δεκτή η αίτησή μας αυτή.

2. Να ακυρωθεί  η υπ΄ αριθ.  ΥΠΟΙΚ 07085ΕΞ2012/27.8.2012 (ΦΕΚ  164/Α΄/27-08-2012)  σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας SIEMENS, σύμφωνα με την εξουσιοδότηση που παρείχε στον Υπουργό Οικονομικών η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 324 του Ν. 4072/2012.

3. Να ακυρωθεί η υπ΄ αριθ.  1188/17-09-2012 (ΦΕΚ 438/ΥΟΔΔ/17-09-2012) απόφαση  του Υπουργού Οικονομικών για τη σύσταση, συγκρότηση και ορισμό μελών της Επιτροπής Εποπτείας σύμφωνα με την από 22 Αυγούστου 2012  συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της «SIEMENS A.G.» και της «SIEMENS Α.Ε.».

4. Να ακυρωθεί και κάθε άλλη, συναφής με τις ανωτέρω, προγενέστερη ή μεταγενέστερη πράξη ή παράλειψη της Διοίκησης και κάθε σιωπηρά συναγόμενη πράξη παραίτησης από την επιβολή διοικητικού προστίμου και κάθε σιωπηρά συναγόμενη πράξη παραίτησης από αστικές αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου.

5. Να εισαχθεί με πράξη της προβλεπομένης Τριμελούς Επιτροπής στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως,  κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 του Ν. 3900/2010 και 14&2  περ. β΄ του Π.Δ. 18/1989,  διότι το κρινόμενο ζήτημα εμφανίζει γενικότερο ενδιαφέρον, που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων.

6. Να καταδικαστεί το αντίδικο Ελληνικό Δημόσιο στο σύνολο της δικαστικής μας δαπάνης.

Αθήνα,   26/10/2012

Οι  Πληρεξούσιοι Δικηγόροι

Παναγιώτης Χαστιώτης

Χρήστος Κλειώσης