Η Ιαπωνία ακολουθεί τη συνταγή Μπερνάνκι

Αύξηση στόχου πληθωρισμού και νομισματική χαλάρωση για τόνωση της οικονομίας

Σε νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής πρόκειται να προχωρήσει μέσα στην εβδομάδα η Τράπεζα της Ιαπωνίας που παράλληλα εξετάζει την προοπτική να θέσει στόχο για τον πληθωρισμό το 2% μέσα στον Ιανουάριο, ακολουθώντας τη συνταγή του προέδρου της Fed, Μπεν Μπερνάνκι. Μία ημέρα μετά την εκλογή του, ο νέος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σίντζο Αμπε, κάλεσε την Κεντρική Τράπεζα της χώρας να προχωρήσει στις δύο αυτές κινήσεις για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του αποπληθωρισμού που πλήττει την ιαπωνική οικονομία εδώ και 15 χρόνια. Μέχρι στιγμής, η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει στόχο για τον πληθωρισμό το 1%, αλλά έχει ανακοινώσει ότι εξετάζει την προοπτική να τον μετακινήσει έως το 2%. Σε ό,τι αφορά τη νομισματική της πολιτική, στη διάρκεια του 2012 έχει προχωρήσει σε χαλάρωση τέσσερις φορές μέσω αγορών ομολόγων και εκτεταμένου δανεισμού. Αναμένεται, όμως, να δεχθεί έντονες πιέσεις από τον νέο πρωθυπουργό, καθώς ο Σίντζο Αμπε την έχει επικρίνει ότι δεν έχει αντιδράσει δυναμικά για να λύσει το πρόβλημα του αποπληθωρισμού. Η αλλαγή πολιτικής στην Ιαπωνία είναι μια ακόμη ένδειξη ότι το επόμενο έτος οι μεγάλες οικονομίες θα επιχειρήσουν να ισορροπήσουν δημοσιονομική και νομισματική πολιτική με στόχο να αντιμετωπίσουν την υπερχρέωση και ταυτοχρόνως να μην πλήξουν την ανάπτυξη.

Στο συμπέρασμα αυτό κατατείνει έκθεση της Standard & Poor’s με τις εκτιμήσεις της για το 2013 στο πλαίσιο της οποίας δίνει, επίσης, έμφαση στην αντιμετώπιση του αποπληθωρισμού της Ιαπωνίας. Γενικότερα για το 2013 προεξοφλεί πως θα είναι η συνέχεια μιας ιδιαίτερα δύσκολης περιόδου της οικονομικής ιστορίας που άρχισε με την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος το 2008 και τη συνεπακόλουθη βαθύτατη ύφεση. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ιαπωνία, η S&P’s υπογραμμίζει την ιδιαιτερότητα της δημοσιονομικής της κατάστασης, καθώς η χώρα βαρύνεται με ένα χρέος που υπερβαίνει το 200%, αλλά οι αποδόσεις των δεκαετών της ομολόγων δεν είναι παρά 70 μ.β. Και δεν παραλείπει να θυμίσει πως έχει υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της Ιαπωνίας στο ΑΑ- με αρνητική προοπτική.

Την κρίση χρέους της Ευρωζώνης αναφέρει, άλλωστε, ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα που ανέκυψε αφότου άρχισε να ανακάμπτει η παγκόσμια οικονομία. Η S&P’s επισημαίνει πως σε ό,τι αφορά την Ευρωζώνη, που όπως και η Βρετανία και πιθανώς και η Ιαπωνία διολισθαίνει εκ νέου σε ύφεση, το 2013 θα αντιμετωπίσει δύο ζητήματα: την προσπάθεια να ανασύρει την οικονομία της από την ύφεση, που δυσχεραίνει την επίλυση οποιουδήποτε άλλου προβλήματος, και παράλληλα την εφαρμογή ενός φιλόδοξου δεκαετούς προγράμματος επανασχεδιασμού και θωράκισης του όλου σχεδίου της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Δεν παραλείπει να χαρακτηρίσει προβληματική την αρχιτεκτονική της ΟΝΕ, αλλά θεωρεί ότι γίνονται σημαντικά βήματα μπροστά, όπως η ενιαία τραπεζική εποπτεία και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που κρίνει πως μπορούν να μετατρέψουν τη λιτότητα σε ανάπτυξη. Επισημαίνει πως η Ευρωζώνη μεταβαίνει από τη διαχείριση της κρίσης σε μια συλλογιστική στρατηγική.

Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, η S&P’s διαβλέπει λήξη της πενταετούς περιόδου κρίσης στην αμερικανική αγορά στέγης, αλλά τονίζει πως η διαδικασία για την αποτροπή του δημοσιονομικού γκρεμού δεν βρίσκεται παρά στη μέση της. Εκτιμά πως γίνεται υπερβολικός θόρυβος για το θέμα χωρίς να έχουν υπάρξει εξελίξεις. Προσβλέπει σε μια κίνηση που θα κάνουν προς τα τέλη του νέου έτους τα δύο κόμματα του αμερικανικού Κογκρέσου όταν θα αποφασίσουν πως ο δημοσιονομικός γκρεμός δεν είναι προς το συμφέρον της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο, δεν εξυπηρετεί την μακροπρόθεσμη δημοσιονομική εξυγίανση ούτε την επιστροφή σε μια υγιή δημοσιονομική κατάσταση και φυσικά δεν εξυπηρετεί καμία από τις δύο πολιτικές παρατάξεις καθώς αποτελεί τον συνδυασμό πολιτικών αποφάσεων που μπορούν να εξωθήσουν τις ΗΠΑ ξανά στην ύφεση.

 

 

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


6

 

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή του