Eurobank: Στους φορολογούμενους τα βάρη από ενδεχόμενο οριζόντιο κούρεμα των δανείων

Σε μεγάλη ανακατανομή του εισοδήματος και σημαντικές αδικίες σε βάρος αυτών που δεν έχουν δανειστεί ή και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν θα οδηγήσουν τυχόν εφαρμογή προτάσεων για γενικευμένο κούρεμα των τραπεζικών δανείων χωρίς κριτήρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Eurobank, όπως διατυπώνονται σε μελέτη της.

«Είναι εμφανές ότι η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα έχει οδηγήσει πολλά νοικοκυριά και επιχειρήσεις σε αδυναμία εξυπηρέτησης των συμβατικών τους υποχρεώσεων προς τις τράπεζες. Αυτό, άλλωστε, αποτυπώνεται και από τη συνεχιζόμενη άνοδο των μη-εξυπηρετούμενων δανείων. Από την πλευρά τους οι τράπεζες έχουν ήδη αναγράψει στους ισολογισμούς τους μεγάλες προβλέψεις έναντι των εξελίξεων αυτών (20 δισ. ευρώ την τελευταία τριετία) και έχουν προχωρήσει σε αναδιάρθρωση σημαντικού ποσοστού υφιστάμενων δανείων πελατών τους, με στόχο τη διευκόλυνση των δανειοληπτών», αναφέρει η μελέτη της Eurobank.
Σύμφωνα με τη μελέτη, πρωταρχικός στόχος του Δημοσίου στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης δεν θα πρέπει να είναι η κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί η συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων. Έτσι θα ελαχιστοποιηθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια που θα αντληθούν από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θα διασφαλιστεί η επιστροφή των κεφαλαίων προς το Ταμείο με ισόποση μείωση του δημοσίου χρέους και θα επιτραπεί η χρηματοδότηση της οικονομίας με ορθολογικά τραπεζικά κριτήρια.

«Σε αυτό λοιπόν το δύσκολο περιβάλλον, έχουν υπάρξει προτάσεις για ένα οριζόντιο, γενικευμένο και χωρίς κριτήρια κούρεμα των υφιστάμενων τραπεζικών δανείων με στόχο την ανακούφιση των εγχώριων επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Μια τέτοια όμως απόφαση θα συνεπαγόταν ισόποσες ζημίες στους ισολογισμούς των τραπεζών και, κατά συνέπεια, περαιτέρω μείωση της κεφαλαιακής τους επάρκειας, με ζημία για τους μετόχους τους, ο κυριότερος εκ των οποίων θα είναι πλέον το ΤΧΣ και, κατ' επέκταση, το Ελληνικό Δημόσιο».

«Οι ανωτέρω ζημίες θα έπρεπε να καλυφτούν είτε με κούρεμα στοιχείων του παθητικού των τραπεζών είτε με νέα ανακεφαλοποίησή τους με ποσά που θα έπρεπε να αναζητηθούν στους Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ. Το τελικό κόστος αποπληρωμής των νέων αυτών κεφαλαίων θα έπρεπε να το αναλάβει ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή ξανά ο συνεπής Έλληνας φορολογούμενος με συνεπαγόμενη επιπλέον αύξηση του δημοσίου χρέους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ο μισός ελληνικός πληθυσμός έχει, σήμερα, δάνεια και περίπου το 80% αυτών εξυπηρετούνται εγκαίρως, η χαριστική συμπεριφορά έναντι τμήματος των πιστωτών, χωρίς κριτήρια και διαδικασίες, θα οδηγούσε σε μεγάλη ανακατανομή του εισοδήματος και σημαντικές αδικίες σε βάρος αυτών που δεν έχουν δανειστεί ή/και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, ενώ στον επιχειρηματικό κλάδο μια τέτοια ενέργεια θα νόθευε τον υγιή ανταγωνισμό.

Η επίπτωση μιας τέτοιας εξέλιξης στα συναλλακτικά ήθη και τη λειτουργία της οικονομίας θα ήταν ιδιαίτερα αρνητική, καθώς θα οδηγούσε όλο και περισσότερους οφειλέτες σε γενικευμένη πρακτική αθέτησης των συμβατικών υποχρεώσεών τους προς όλους με δραματικές αρνητικές επιπτώσεις για την οικονομία, την ανάπτυξη και την απασχόληση», επισημαίνεται μεταξύ άλλων στην σχετική μελέτη.

Πηγή: ΚΕΡΔΟΣ

5