Πού πήγαν τα λεφτά; Γιατί χρεοκόπησε η Ελλάδα; Ποιά ήταν τα λάθη που έγιναν;
Γνωρίζετε ότι το δημόσιο χρέος της χώρας κατά το 1974 έφθανε μόλις στο 22,5% του ΑΕΠ; Πώς έφθασε στο 111,0% του ΑΕΠ μέχρι το 1993; Και πώς εκτοξεύθηκε στα σημερινά δυσθεώρητα ύψη του 162% του ΑΕΠ;
Γνωρίζετε ότι κατά το 1974, το Κράτος πλήρωνε για τόκους εξυπηρέτησης του χρέους του, μόλις το 1,5% του ΑΕΠ; Πώς εκτινάχθηκε στο 11,1% του ΑΕΠ έως το 1993;
Γνωρίζετε ότι οι δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας το 1960 έφθαναν στο 1,7% του ΑΕΠ (7,5% του Προϋπολογισμού), ενώ το 2010 έφθασαν στο 7,0% του ΑΕΠ (27,8% του Προϋπολογισμού);
Γνωρίζετε ότι, το ελληνικό Κράτος, ποτέ στην ιστορία του, δεν πέτυχε πλεόνασμα στη διαχείρισή του;
Γνωρίζετε ότι οι συνταξιούχοι, κατά το 1962 αποτελούσαν το 8,6% του συνολικού ελληνικού πληθυσμού, ενώ κατά το 2011 έφθασαν στο 27%; Ή, σε μία διακρατική σύγκριση, γνωρίζετε ότι η μέση ηλικία ενός Τούρκου είναι τα 28 χρόνια, ενώ η μέση ηλικία ενός Έλληνα είναι τα 41,5 χρόνια;
Πού πήγαν τα λεφτά; Γιατί χρεοκόπησε η Ελλάδα; Ποιά ήταν τα λάθη που έγιναν;
Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία θα επιχειρηθεί να δοθεί απάντηση κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης του Συλλόγου ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ, το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011, από τις 6:00 μμ έως τις 8:00 μμ, στην αίθουσα Ερατώ Α’ του ξενοδοχείου Hilton.
Η προσέγγιση του προβλήματος θα επιχειρηθεί μέσα από την ανάλυση των Προϋπολογισμών του Κράτους για την περίοδο 1960-2012, την ανάλυση των στοιχείων του εμπορικού ισοζυγίου, αλλά και των δημογραφικών εξελίξεων της χώρας μας.
Πρόκειται για την πρώτη επιστημονική καταγραφή και συγκριτική εξέταση των στοιχείων των Προϋπολογισμών που επιχειρείται ποτέ, για μία τόσο μεγάλη χρονική περίοδο. Με τον τρόπο αυτό, οι εξελίξεις δε μπορούν να “κρυφτούν” και η αμείλικτη αλήθεια των αριθμών ξεδιπλώνεται μπροστά μας.
Η παρουσίαση του θέματος θα γίνει από τον οικονομολόγο κ. Γιάννη Σιάτρα, Πρόεδρο του Συλλόγου, ο οποίος έχει ασχοληθεί επί μακρόν με την ιστορία της ελληνικής οικονομίας και την ιστορία του ελληνικού χρέους.
Τα θέματα που στα οποία θα δοθεί βαρύτητα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης είναι:
- Το ιστορικό των δύο προηγούμενων χρεοκοπιών του Ελληνικού Κράτους
- Η παραμονή της Ελλάδας εκτός χρηματοοικονομικών αγορών
- Η εξέλιξη του χρέους κατά την περίοδο 1960-2012
- Οι λόγοι για τη δραματική αύξηση του χρέους στην περίοδο 1980 - 1993
- Η εξέλιξη των βασικών μεγεθών του Προϋπολογισμού στην περίοδο 1960 - 2012
- Η δραματική αύξηση της κατηγορίας των “κοινωνικών δαπανών”
- Η επίδραση του δημογραφικού προβλήματος στην κρίση
- Η επίδραση της πτώσης της ανταγωνιστικότητας και του εμπορικού ελλείμματος
- Η μεγέθυνση των δαπανών λειτουργίας του Κράτους
- Τα μεγάλα λάθη της δεκαετίας του 2000
- Τί μπορεί να γίνει στο μέλλον;
Μετά την παρουσίαση των θεμάτων, θα ακολουθήσει συζήτηση επί του θέματος και θα απαντηθούν ερωτήσεις του κοινού.
Η εκδήλωση γίνεται στα πλαίσια της χρηματοοοικονομικής έκθεσης "Money Show 2011". Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη.
Σχόλια (6 σχολιάστηκε):
καταρχήν συγχαρητήρια για την παρουσίαση που δώσατε το Σάββατο. Ήταν ουσιαστική, εμπεριστατωμένη και πολύ ενδιαφέρουσα. Επίσης μπράβο σας για τον κόπο και τον χρόνο που αφιερώσατε για την έρευνα σας ώστε να μας παρουσιάσετε τα αποτελέσματα αυτής με τόσο ωραίο τρόπο.
Ήθελα να σας ρωτήσω τα παρακάτω:
Στην παρουσίαση σας μας δείξατε τα έτη, από το 1824 έως σήμερα, που η Ελλάδα ήταν εντός των χρηματοοικονομικών αγορών. Τα υπόλοιπα έτη που ήταν εκτός, πώς διαχειρίζοταν το χρέος της και τους τόκους για την εξυπηρέτηση του χρέους της;
Επίσης το ότι τα περισσότερα χρόνια ήταν εκτός των χρηματοοικονομικών αγορών δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και τώρα με την ίδια ευκολία μιας και το χρέος της χώρας είναι τεράστιο κι η παραγωγική της βάση πολύ περιορισμένη.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.
Με εκτίμηση,
Μπότσαρης Στράτος
Τα χρέη αναλύονται ως εξής (κατά σειρά προτεραιότητας διαχρονικά)
1) Ληστρικά επιτόκια
2) Αργομισθία στο δημόσιο, γραφειοκρατία(βλέπε αρχές της γραφειοκρατίας, κομματικό κράτος, ψηφοθηρία)= τεράστιο πάγιο έξοδο μισθοδοσίας και επιπλέον απαξίωση σημαντικού μέρους του εργατικού δυναμικού της χώρας το οποίο θα προσέφερε στο ΑΕΠ κάνοντας κάτι άλλο στη ζωή του.
3) Προμηθευτές, εργολάβους του δημοσίου + μίζες πολιτικού συστήματος, φοροαπαλλαγές, χαριστικές διατάξεις στους ανθρώπους του συστήματος.
4) Φοροδιαφυγή του ιδιωτικού τομέα (=βγάζω τον νταβαντζή "κράτος" με υπουργούς τύπου "Βενιζέλου" από την ζωή μου, οι οποίοι υπολογίζουν τους φόρους που απαιτούνται για τον επόμενο χρόνο από το άθροισμα των 1+2+3) διότι απλώς για το κράτος ο ιδιώτης ήταν εκ' των προτέρων φοροφυγάς και θήραμα. Ποτέ δεν απαντήθηκε η ερώτηση πόσο κράτος απαιτείται, και πόσο πρέπει να κοστίζει για να είναι ανταγωνιστική η χώρα μας;
Σχολιάστε το άρθρο