Η άμεση κατάργηση του τέλους ακινήτων της ΔΕΗ, θα διασώσει την κοινωνική γαλήνη και το κύρος της Κυβέρνησης

Η θέσπιση του ειδικού τέλους ακινήτων και -κυρίως- η διασύνδεσή του με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, με τη συνεπακόλουθη απειλή για διακοπή της ηλεκτροδότησης, υπήρξε ένα ολέθριο πολιτικό λάθος για την Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και ειδικότερα για τον κ. Βενιζέλο.

Η απειλή της διακοπής παροχής ενός κοινωνικού αγαθού, προκάλεσε την αντιπαράθεση του συνόλου σχεδόν της κοινωνίας με την Κυβέρνηση και την αμφισβήτηση του συνόλου της δημοσιονομικής πολιτικής. Είναι βέβαιο ότι, εάν δεν είχε υπάρξει η διασύνδεση του φόρου αυτού (επειδή περί φόρου πρόκειται) με το ζήτημα της ηλεκτροδότησης, αυτός θα είχε γίνει, σε μεγαλύτερο βαθμό αποδεκτός από την κοινωνία και ενδεχομένως θα είχε μία μεγαλύτερη δημοσιονομική αποδοτικότητα.

Η εμμονή του κ. Βενιζέλου σε ένα μέτρο το οποίο οι πάντες χαρακτήρισαν ως άδικο και το οποίο σύσσωμος ο νομικός κόσμος θεώρησε ως αντισυνταγματικό, ξεσήκωσε την κοινωνία. Η κινητοποίηση που σημειώθηκε είναι πρωτοφανής:
- Δεκάδες αιτήσεις ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας (σε βαθμό που να δημιουργείται πρόβλημα ως προς τη γρήγορη εκδίκαση της υπόθεσης).
- Μία τεράστια συσπείρωση και κινητοποίηση των πολιτών που εξανάγκασαν τις δημοτικές αρχές να συστρατευθούν μαζί τους και να εναντιωθούν επισήμως κατά του άδικου μέτρου.
- Αποστολή χιλιάδων εξωδίκων δηλώσεων προς τη ΔΕΗ, η οποία επαπειλείται με κατάθεση χιλιάδων αγωγών σε περίπτωση που προχωρήσει σε διακοπή της ηλεκτροδότησης πελατών της.
- Ηχηρό ράπισμα κατά του κ. Βενιζέλου από τον Επίτροπο για θέματα ενέργειας κ. Günther Oettinger και το Συνήγορο του Πολίτη.

Η υπόθεση θα συζητηθεί, με τη διαδικασία της πρότυπης δίκης -η οποία εφαρμόζεται για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά- στο Συμβούλιο της Επικρατείας, την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου.
Είναι πολύ δύσκολο να φαντασθούμε ότι το ΣτΕ, θα απορρίψει τις αιτήσεις ακύρωσης που έχουν υποβληθεί κατά του ειδικού τέλους ακινήτων. Μία ενδεχόμενη απορριπτική απόφαση θα διακινδύνευε να προκαλέσει κατάρρευση ενός από τους κυριότερους “πυλώνες” της Δημοκρατίας μας, ο οποίος εξακολουθεί σήμερα να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού. Παράλληλα, θα μπορούσε να προκαλέσει μία σειρά κοινωνικών αντιδράσεων, όχι μόνον επειδή θα “νομιμοποιηθεί” ένας εξόφθαλμα άδικος φόρος, αλλά επειδή θα δημιουργηθεί το αίσθημα του εμπαιγμού της κοινωνίας και της συνέργειας ενός ανώτατου δικαστικού θεσμού στον εμπαιγμό αυτόν.

Από την άλλη πλευρά, μία αποδοχή των αιτήσεων ακύρωσης, δηλαδή μία απόρριψη του νόμου ως αντισυνταγματικού, θα αποτελέσει μία βαρύτατη ήττα, όχι μόνον για τον κ. Βενιζέλο προσωπικά, αλλά και για το σύνολο της Κυβέρνησης. Και, στη δεδομένη χρονική συγκυρία, μία ήττα για την Κυβέρνηση, θα αποτελούσε ήττα για τη χώρα και για την εθνική πολιτική στα οικονομικά ζητήματα.

Καθώς δε φαίνεται να υπάρχει κάποια “μέση λύση”, διέξοδο στο πρόβλημα θα μπορούσε να δώσει μόνον ο κ. Βενιζέλος, με την κατάργηση του νόμου, πριν πραγματοποιηθεί η συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας την ερχόμενη Παρασκευή. Και επειδή ένας νόμος δε μπορεί να καταργηθεί παρά μόνο με νεότερο νόμο, η μόνη λύση είναι η έκδοση μίας νέας υπουργικής απόφασης η οποία θα καταργεί την ΠΟΛ 1211/10-19-2011 (δηλαδή αυτή που προσβάλλεται στο ΣτΕ), με τον εύσχημο αίτιο κάποιων “τεχνικών προβλημάτων”, έτσι ώστε να τηρηθούν τα προσχήματα και να μην υπάρξει η απόλυτη μείωση του κύρους του Υπουργού.

Ο νέος Πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος, θα έπρεπε να είχε ήδη παρέμβει για να δώσει λύση στο ζήτημα αυτό, τόσο για να βελτιώσει ακόμη περισσότερο το προφίλ του απέναντι στην κοινωνία, όσο και για να περισώσει την Κυβέρνησή του από μία επερχόμενη δικαστική ήττα. Δεν το έκανε. Θα ήταν χρήσιμο, έστω και τώρα, να ζητήσει από τον Υπουργό του, να αφήσει κατά μέρος κάθε προσωπικό ζήτημα που τείνει να δημιουργεί στην υπόθεση αυτή και να περισώσει την κοινωνική γαλήνη, την αξιοπιστία της Δικαιοσύνης και το κύρος της Κυβέρνησής του και της χώρας.

Ο Σύλλογός μας, αποστέλλει επιστολή - έκκληση προς τον κ. Βενιζέλο για την έγκαιρη ανάληψη πρωτοβουλίας για την κατάργηση της σχετικής διάταξης.