Έλεγχος της δημόσιας διοίκησης: Νέα αίτηση ακύρωσης κατά νομοθετήματος

Όπως είχαμε ανακοινώσει, μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Σύλλογος πρόκειται να υποβάλει αίτηση ακύρωσης προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά της παραγράφου 7 του άρθρου 9, του Ν. 2238/1994 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος), όπως αυτή τροποιήθηκε με βάση την παράγραφο 2, του άρθρου 38, του Ν. 4024/2011 (δείτε τη σελίδα 28 στο link - δείτε τα πρακτικά της 8ης συνεδρίασης του Δ.Σ.).

Η διάταξη κατά της οποίας θα υποβάλουμε αίτηση ακύρωσης αναφέρει:
“Αν στο συνολικό εισόδημα περιλαμβάνεται και εισόδημα από ακίνητα, εκτός από το απαλλασσόμενο εισόδημα από ιδιοκατοίκηση γενικά, το ακαθάριστο αυτό ποσό υποβάλλεται και σε συμπληρωματικό φόρο, ο οποίος υπολογίζεται με συντελεστή ενάμιση τοις εκατό (1,5%). Ειδικώς, ο συντελεστής του πρώτου εδαφίου αυξάνεται σε τρία τοις εκατό (3%) εφόσον η επιφάνεια κατοικίας υπερβαίνει τα τριακόσια (300) τετραγωνικά μέτρα της κατοικίας, ή πρόκειται για επαγγελματική ή εμπορική μίσθωση.”

Γενικά, η συγκεκριμένη διάταξη κρίνεται ως αντισυνταγματική, αφού -σε γενικές γραμμές- αναγκάζει σε διπλή φορολογία εισοδήματος, ενώ καθιερώνει ένα αμάχητο τεκμήριο. Περισσότερο τεκμηριωμένη αναφορά των στοιχείων αντισυνταγματικότητας της διάταξης θα δημοσιευθεί στα τέλη της επόμενης εβδομάδας. Η αίτηση ακύρωσης θα κατατεθεί μετά την έκδοση της σχετικής εφαρμοστικής υπουργικής απόφασης και εντός των χρονικών περιθωρίων.

Γιατί όμως επιλέγει ο Σύλλογος να “προσβάλει” ένα θέμα το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μικρότερης σημασίας, όπως από αρκετούς χαρακτηρίστηκε;

Διαφωνούμε ότι το θέμα είναι μικρής σημασίας. Αφορά εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες μικρής ή μεγάλης ακίνητης περιουσίας, οι οποίοι επένδυσαν κάποια χρήματα με στόχο κάποιο εισόδημα το οποίο σήμερα υπερφορολογείται (πέραν από τους δεκάδες φόρους φέτος προστέθηκε και το ειδικό τέλος ακινήτων της ΔΕΗ) και σφυροκοπείται (σημαντική πτώση των ενοικίων λόγω της κρίσης).

Η συγκεκριμένη διάταξη επιλέχθηκε για δύο λογους:

α) Όντως αποτελεί ένα μείζον ζήτημα. Ίσως όχι τόσο μεγάλου μεγέθους όσο το ειδικό τέλος ακινήτων, αλλά εξακολουθεί να συνιστά μία ακόμη φορολόγηση ενός τμήματος του πληθυσμού το οποίο έχει ήδη φορολογηθεί υπερβολικά.

β) Ένας από τους σκοπούς του Συλλόγου είναι και ο “εξαναγκασμός” της δημόσιας διοίκησης να λειτουργεί νόμιμα. Δηλαδή, αφενός μεν να εκδίδει νόμους συνταγματικούς και αφετέρου να σέβεται και να τηρεί τους υφιστάμενους νόμους.

Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι ο διαρκής έλεγχος των εκδιδόμενων νόμων. Και η προσφυγή κατά παντός νόμου ο οποίος μπορεί να περιέχει στοιχεία αντισυνταγματικότητας.
Μπορούμε σήμερα να ελέγχουμε όλους τους νόμους (που άπτονται των σκοπών του Συλλόγου μας); Όχι, δε μπορούμε να ελέγχουμε ότι εκδίδεται και κυρίως, ακόμη δε μπορούμε να ελέγξουμε τους παλαιότερους.
Όμως, σταδιακά, με την αύξηση του μεγέθους μας, θα αυξηθεί και η δυναμικότητά μας (και εδώ φαίνεται πόσο μεγάλη σημασία έχει η στήριξη αυτού του Συλλόγου και η ανάγκη να γίνουμε όλη μέλη του). Παράλληλα, σταδιακά, μετά την ίδρυση Παραρτημάτων του Συλλόγου σε κάθε νομό ή τις μεγάλες πόλεις της χώρας, αυτό θα μπορεί να γίνεται και σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας. Και σταδιακά, αυτό θα υλοποιήσει το ζητούμενο: την ύπαρξη ενός ισχυρού θεσμού κοινωνικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης.
Και είναι βέβαιο ότι, όταν σε κάποια στιγμή στο μέλλον θα αρχίζουν να ακυρώνονται νομοθετήματα της Κεντρικής Κυβέρνησης, ή και διοικητικές πράξεις ή αποφάσεις της Γενικής Κυβέρνησης (ΟΤΑ), τότε το σύνολο της δημόσιας διοίκησης θα σκέφτεται πολύ περισσότερο πριν από την έκδοση τέτοιου είδους νομοθετημάτων, αφού οι νομοθέτες θα γνωρίζουν ότι θα ελεγχθούν και -κυρίως- θα λογοδοτήσουν την επόμενη φορά που θα ζητήσουν την ψήφο μας.

Ο θεσμός του κοινωνικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, ο οποίος προσδιορίζεται μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες και ο οποίος κινείται μέσα σε συγκεκριμένες “ράγες” και στη βάση ενός μακροχρόνιου στόχου δίκαιης και εύρυθμης λειτουργίας του συνόλου της δημόσιας διοίκησης, δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Ήρθε λοιπόν η ώρα για να τον δημιουργήσουμε. Έτσι ώστε, αφενός μεν να βοηθηθεί να βγει η χώρα από τη σημερινή κρίση της, αλλά κυρίως για να διασφαλίσουμε ότι οι συνθήκες που προκάλεσαν αυτή την περιπέτεια, δε θα επαναληφθούν.

(*) Ο Σύλλογος ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ήταν ο πρώτος που υπέβαλε αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του τέλους επιτηδεύματος και κατά του τέλους ακινήτων της ΔΕΗ.
(**) Πότε μπορεί να προσβληθεί ένας νόμος ή μία διοικητική πράξη; (Δείτε σχετικά)