Συζητήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η αίτηση ακύρωσης κατά του τέλους επιτηδεύματος

Συζητήθηκε σήμερα ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αίτηση ακύρωσης του Συλλόγου ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ και άλλων φορέων, κατά της υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1167/02-08-2011 (ΦΕΚ 1835/B΄/17-08-2011) απόφασης του κ. Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, η οποία αφορά στην επιβολή του τέλους επιτηδεύματος.
(Δείτε την αίτηση ακύρωσης του Συλλόγου μας)

Πέραν από το Σύλλογό μας, ο οποίος πρώτος κατέθεσε αίτηση ακύρωσης στις 29 Αυγούστου 2011, ανάλογη αίτηση κατέθεσαν και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Βόλου και Χαλκίδας καθώς επίσης και ο δικηγόρος κ. Άγγελος Τσιγκρής.

Στις αγορεύσεις τους, οι αιτούντες, μεταξύ των άλλων, υποστήριξαν ότι το συγκεκριμένο “τέλος” στην ουσία αποτελεί φόρο, ο οποίος ως τέτοιος αντιτίθεται στα άρθρα 4,5 και 78 του Συντάγματος, ενώ ακόμη και εάν ακόμη ήθελε υποτεθεί ότι είναι τέλος, τότε δεν έχει τα στοιχεία της ανταποδοτικότητας και της αναλογικότητας, τα οποία εξ’ ορισμού χαρακτηρίζουν ένα τέλος.
(Δείτε το υπόμνημα του Συλλόγου μας)

Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι του Δημοσίου, προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι πρόκειται για τέλος, το οποίο ως στοιχείο ανταποδοτικότητας έχει τις παροχές που παρέχει το Κράτος στους πολίτες και μεταξύ αυτών και στους επαγγελματίες. Μάλιστα, ένας από τους εκπροσώπους του, στην προσπάθειά του να στηρίξει τις θέσεις του Δημοσίου, ανέφερε ότι “στις σύγχρονες κοινωνίες, με τον καιρό ...εγκαταλείπεται ο διαχωρισμός μεταξύ τελών και φόρων, επειδή σταδιακά αναπτύσσεται όλο και περισσότερο το κοινωνικό κράτος”!
(Δείτε το υπόμνημα του Δημοσίου)

Στα πλαίσια αυτού του άρθρου, θα αποφύγουμε να πάρουμε θέση επί των προτάσεων του Δημοσίου. Θα το κάνουμε σε άλλο άρθρο, όπου μάλιστα θα καλέσουμε τους νομικούς που διαβάζουν τις σελίδες μας, να καταθέσουν και αυτοί, δημόσια, τις απόψεις τους.

Όμως, θα πρέπει να τονίσουμε ένα από τα βασικά στοιχεία της υπόθεσης: Υπό κανονικές συνθήκες, σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφεί στον Τύπο, αλλά και με τα όσα έχουν αναφερθεί από έγκριτους νομομαθείς, θα επρόκειτο για μία μάλλον εύκολη και ξεκάθαρη υπόθεση.
Το στοιχείο που κάνει την υπόθεση αυτή “δύσκολη” είναι “οι σημερινές συνθήκες”. Και το ερώτημα στο οποίο τελικά περιορίζεται η όλη υπόθεση δεν είναι εάν τα επιχειρήματα του δημοσίου είναι έωλα και το σχετικό άρθρο του νόμου (άρθρο 31 του ν. 3986/2011) αντισυνταγματικό. Αυτό είναι πρόδηλο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν, είναι αποδεκτή η οποιαδήποτε συνταγματική εκτροπή, ακόμη και σε περιόδους “δύσκολων συνθηκών”. Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Και πρόκειται για μία “επικίνδυνη” απάντηση (με δυσδιάκριτα όρια) σε ένα πολύ σοβαρό ερώτημα. Και είναι σοβαρό, επειδή -δυστυχώς-  η Δημοκρατία μας έχει υποφέρει από τις απαντήσεις που κατά καιρούς δόθηκαν στο ερώτημα αυτό.

Σεβόμαστε απόλυτα το Θεσμό του Συμβουλίου της Επικρατείας, ίσως επειδή είναι -και πρέπει να είναι- από τους πιο σταθερούς “πυλώνες” της Δημοκρατίας μας. Και θα αναμένουμε την ετυμηγορία του.

Τα υπομνήματα αντίκρουσης των προτάσεων των διαδίκων θα πρέπει να υποβληθούν έως τις 30 Νοεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση του Δικαστηρίου θα πρέπει να αναμένεται περί τα τέλη Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου.

Η συζήτηση του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 (εισφορά αλληλεγγύης) αναβλήθηκε για το μήνα Απρίλιο. (Σημείωση: Ο Σύλλογός μας δεν είχε προσφύγει κατά του άρθρου αυτού).


Δείτε περαιτέρω πληροφορίες για το Συμβούλιο της Επικρατείας