Η απειλή διακοπής του ρεύματος, χαρακτηρίζεται ως “πράξη βαρβαρότητας”!

Η αντίθεσή μας με το άρθρο 53 του νόμου 4021/2011, ο οποίος επιβάλλει το “Εδικό Τέλος Ακινήτων” και κυρίως με την υπουργική απόφαση ΠΟΛ 1211/10-10-2011 (ΦΕΚ 2298/B΄/13-10-2011), η οποία ρυθμίζει τις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του “τέλους” (φόρου κατά την άποψή μας), δεν είναι απλά το ζήτημα της υπερφορολόγησης. Άδικες και αντισυνταγματικές φορολογίες υπάρχουν πάρα πολλές στο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Δουλειά του Συλλόγου μας είναι να τις επισημαίνει και να προσπαθεί για την κατάργησή τους μέσα από το σύστημα της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Η αντίθεσή μας με το συγκεκριμένο νόμο και κυρίως με την παραπάνω υπουργική απόφαση, κορυφώνεται, για το λόγο ότι το αυτό το νομοθέτημα, πέρα από το ότι συνιστά έναν “νομικό παραλογισμό”, όπως εύστοχα διατύπωσαν πολλοί νομικοί, αποτελεί και μία κορυφαία πράξη καταδυνάστευσης του πολίτη και βαρβαρότητας κατά του ατόμου.

Η κριτική μας κατά του νόμου και της υπουργικής απόφασης, αναλύεται λεπτομερώς στην αίτηση ακύρωσης που υπέβαλε ο Σύλλογός μας, προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011.

Θέλουμε όμως να σταθούμε ιδιαίτερα στην παράγραφο 1.4 του άρθρου 4 της παραπάνω υπουργικής απόφασης. Η διατύπωση της παραγράφου έχει ως εξής:

1.4. Η επαναχορήγηση του ρεύματος στην παροχή που ηλεκτροδοτεί το συγκεκριμένο ακίνητο από τη Δ.Ε.Η ή τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος, μετά τη διαγραφή της απαίτησης για το Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε., δεν μπορεί να γίνει αν δεν προσκομισθεί βεβαίωση εξόφλησης του Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. από την αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία.

Τί μας λέει δηλαδή ο κ. Υπουργός; Μας λέει ότι, εάν κάποιος δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει το τέλος αυτό, τότε η ΔΕΗ θα του κόψει το ρεύμα. Και ότι το ρεύμα θα μπορεί να επανασυνδεθεί, μόνον μετά από την προσκόμιση βεβαίωσης από τη ΔΟΥ, ότι το “τέλος” πληρώθηκε!

Στην Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, των υπαλλήλων στους οποίους μειώνεται δραματικά ο μισθός (ενώ ξαφνικά στους μισθούς του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου παρακρατούνται αναδρομικές κρατήσεις που προκύπτουν από μεταγενέστερα νομοθετήματα), των πολιτών που δέχονται κατά ριπάς την αφαίμαξη από τις νέες φορολογίες που κάθε βδομάδα θεσπίζονται, στην Ελλάδα που ο λαός της πληρώνει τα εγκληματικά (και ατιμώρητα) λάθη των πολιτικών της ή ακόμη και της παρούσας Κυβέρνησης, εάν κάποιος δεν έχει χρήματα να πληρώσει ένα υπερβολικό χαράτσι που ξαφνικά και απροειδοποίητα αποφάσισε ο υπερφίαλος Υπουργός των Οικονομικών μία Κυριακή σε μια παλιά αποθήκη του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, είναι καταδικασμένος να ζήσει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα!

Παραβλέπουμε το ότι η υπουργική αυτή απόφαση πάρθηκε από σοσιαλιστή υπουργό ή ότι ο νόμος ψηφίστηκε από “σοσιαλιστές” βουλευτές. Και το παραβλέπουμε επειδή μία τέτοια ενέργεια δε θα τολμούσε ποτέ να κάνει ούτε και το χειρότερο φασιστικό καθεστώς στην πιο άσημη γωνιά της γης.

Παραβλέπουμε ότι, όπως και στην περίπτωση των φορολογιών του νόμου 3986/2011 (εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης και τέλος επιτηδεύματος) ο σοσιαλιστής συνταγματολόγος υπουργός, με υπουργική απόφαση ακυρώνει νόμο (!) και δεν επιτρέπει την αναστολή της οφειλής σε περίπτωση διοικητικής προσφυγής του πολίτη, αφαιρώντας στην πράξη κάθε ενέργεια νόμιμης αμφισβήτησης του νομοθετήματος, όπως έχει δικαίωμα ο πολίτης, σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Παραβλέπουμε το ότι, το Κράτος έχει τους τρόπους και τις πρακτικές για την “αναγκαστική είσπραξη” χρεών των πολιτών προς αυτό (κατάσχεση ακινήτων κλπ). Πρακτικές που καταργεί το αισχρό αυτό νομοθέτημα.

Απομακρυνόμαστε, για πρώτη φορά, από την πρακτική μας για τη χρήση ήπιων εκφράσεων και χαρακτηρίζουμε την απειλή που αποτυπώνεται στην παραπάνω παράγραφο της υπουργικής απόφασης, ως “πράξη βαρβαρότητας”: Την απειλή να αφεθούν συμπολίτες μας να ζήσουν χωρίς ρεύμα, επειδή έκαναν το ...έγκλημα να χάσουν τη δουλειά τους ή να κλείσουν το μαγαζί τους. Και να μείνουν χωρίς ρεύμα έως ότου βρουν τα χρήματα για να πληρώσουν το άδικο -και κατά την άποψή μας, παράνομο- αυτό “τέλος”.

Θα το γράψουμε για μία ακόμη φορά: Κατανοούμε την πίεση που δέχεται η Κυβέρνηση για την αύξηση των δημοσίων εσόδων (χωρίς ωστόσο να παραβλέπουμε τις σαφέστατες και βαριές ευθύνες της για το ότι η χώρα περιήλθε στην παρούσα τραγική θέση). Όμως, σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να αποδεχθούμε την εφαρμογή παράνομων ή αντισυνταγματικών πρακτικών και πολύ δε περισσότερο πράξεις καταδυνάστευσης και πράξεις βαρβαρότητας, όπως αυτή που αποτυπώνεται παραπάνω.

Κύριε Βενιζέλο και κύριε Οικονόμου, μία Κυβέρνηση, όσο και εάν έχει ξεπέσει, δε μπορεί να φέρεται έτσι στους πολίτες της...